پرش به محتوا

حوزه علمیه قم در دوره معاصر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵: خط ۵:
با پافشاری [[محمد تقی بافقی|شیخ محمدتقی بافقی]] و پادرمیانی [[میرزا محمد ارباب]] و [[محمدرضا شریعتمدار ساوجی|شیخ محمدرضا شریعتمدار ساوجی]]، از حاج شیخ عبدالکریم حائری دعوت شد که از [[اراک]] به قم بیاید و حوزه علمیه سامان‌مندی در این شهر تأسیس کند.
با پافشاری [[محمد تقی بافقی|شیخ محمدتقی بافقی]] و پادرمیانی [[میرزا محمد ارباب]] و [[محمدرضا شریعتمدار ساوجی|شیخ محمدرضا شریعتمدار ساوجی]]، از حاج شیخ عبدالکریم حائری دعوت شد که از [[اراک]] به قم بیاید و حوزه علمیه سامان‌مندی در این شهر تأسیس کند.


بدین گونه آیت الله حائری در ۱۳۴۰ (۱۳۰۱ش) در قم مستقر شد و حوزه علمیه جدید قم را بنا نهاد. حائری در مدت اقامت حدود پانزده ساله خود در قم، با مدیریت قوی خود حوزه علمی نیرومندی را به وجود آورد، به طوری که شمار [[طلبه|طلاب]] حوزه قم پیش از سخت گیری‌های [[رضاخان|پهلوی اول]] در ۱۳۱۳ش به هفتصد تن و بنابر نقلی دیگر به نهصد تن رسیده بود.
بدین گونه آیت الله حائری در ۱۳۴۰ (۱۳۰۱ش) در قم مستقر شد و حوزه علمیه جدید قم را بنا نهاد. حائری در مدت اقامت حدود پانزده ساله خود در قم، با مدیریت قوی خود حوزه علمی نیرومندی را به وجود آورد، به طوری که شمار [[طلبه|طلاب]] حوزه قم پیش از سخت‌گیری‌های [[رضاخان|پهلوی اول]] در ۱۳۱۳ش به هفتصد تن و بنابر نقلی دیگر به نهصد تن رسیده بود.


در فاصله وفات حائری تا مهاجرت بروجردی به قم، ریاست و اداره حوزه علمیه قم برعهده سه تن از استادان بزرگ این حوزه [[سید محمد حجت کوه کمره ای]]، [[سید محمد تقی خوانساری|سیدمحمدتقی خوانساری]] و [[سید صدرالدین صدر]] قرار گرفت.
در فاصله وفات حائری تا مهاجرت بروجردی به قم، ریاست و اداره حوزه علمیه قم برعهده سه تن از استادان بزرگ این حوزه [[سید محمد حجت کوه کمره ای]]، [[سید محمد تقی خوانساری|سیدمحمدتقی خوانساری]] و [[سید صدرالدین صدر]] قرار گرفت.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۷۱

ویرایش