کاربر ناشناس
تربت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←احکام فقهی تربت
imported>A.atashinsadaf جز (←فضیلت سجده بر تربت) |
imported>A.atashinsadaf جز (←احکام فقهی تربت) |
||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
با توجه به قداست تربت، احکام خاصی برای آن در کتب فقهی ذکر شده است، از جمله آنکه نجس کردن تربت [[حرام]] و بر طرف کردن نجاست از آن [[واجب]] است، حتی نجس کردن تربت ممکن است نشانه کفر باشد.<ref>علامه حلّی، مختلف الشیعة فی احکام الشریعة، ج 1، ص 267؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج 1، ص 127؛ نجفی، ج 8، ص 335؛ آل کاشف الغطاء، ص 175؛ سبزواری، ص 18</ref> همچنین تربتی که همراه میت نهاده می شود، باید به گونه ای قرار گیرد که موجب بی احترامی به آن نشود.<ref>طباطبائی یزدی، ج 1، ص 315، مسئلة 9؛ حکیم، ج 4، ص 199</ref> توهین به تربت آثار دنیوی ناگواری به همراه دارد.<ref>طوسی، الامالی، ص 320؛ نوری، 1378، ج 2، ص 283</ref> | با توجه به قداست تربت، احکام خاصی برای آن در کتب فقهی ذکر شده است، از جمله آنکه نجس کردن تربت [[حرام]] و بر طرف کردن نجاست از آن [[واجب]] است، حتی نجس کردن تربت ممکن است نشانه کفر باشد.<ref>علامه حلّی، مختلف الشیعة فی احکام الشریعة، ج 1، ص 267؛ علامه حلی، تذکرة الفقهاء، ج 1، ص 127؛ نجفی، ج 8، ص 335؛ آل کاشف الغطاء، ص 175؛ سبزواری، ص 18</ref> همچنین تربتی که همراه میت نهاده می شود، باید به گونه ای قرار گیرد که موجب بی احترامی به آن نشود.<ref>طباطبائی یزدی، ج 1، ص 315، مسئلة 9؛ حکیم، ج 4، ص 199</ref> توهین به تربت آثار دنیوی ناگواری به همراه دارد.<ref>طوسی، الامالی، ص 320؛ نوری، 1378، ج 2، ص 283</ref> | ||
خوردن خاک، | خوردن خاک، حرام و خوردن تربت، فقط برای [[شفا]]، جایز است.<ref>کلینی، ج 6، ص 265ـ266، 378؛ ابن برّاج، ج 2، ص 433؛ ابن حمزه، ص 433؛ محقق حلّی، شرایع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام، ج 3، ص 176؛ نراقی، ج 15، ص 162؛ کلباسی، ص 28ـ30</ref> در برخی احادیث و فتاوای فقهی، [[افطار]] با تربت جایز است، گرچه عده ای از فقها این امر را درست نمی دانند.<ref>الفقه المنسوب للامام الرضا(ع)، ص 210؛ ابن شعبه، ص 488؛ ابن بابویه، 1414، ج 2، ص 174؛ مفید، مسارّ الشیعة فی مختصر تواریخ الشریعة، ص 31؛ ابن طاووس، اقبال، ص 281 ؛ شهید اول، البیان، ص 203؛ شهید اول، ذکری الشیعة فی احکام الشریعة، ج 4، ص 175ـ176؛ محمدباقر مجلسی، ج 57، ص 158ـ161</ref> مقدار تربتی که برای شفا می توان خورد، اندک و حداکثر به مقدار یک نخود تعیین شده است.<ref>کلینی، ج 6، ص 378؛ ابن برّاج، ج 2، ص 429ـ430؛ ابن ادریس حلّی، ج 1، ص 318؛ محقق حلّی، شرایع، ج 3، ص 176؛ مجلسی، ج 57، ص 161ـ162؛ کلباسی، ص 45ـ47</ref> | ||
در برخی روایات، خوردن تربت [[امامان شیعه|امامان]] دیگر نیز مجاز دانسته شده است، اما مورد پذیرش فقها و سازگار با برخی احادیث دیگر نیست.<ref>ابن قولویه، ص 280ـ281؛ ابن بابویه، عیون اخبارالرضا، ج 1، ص 104؛ مجلسی، ج 57، ص 156</ref> | در برخی روایات، خوردن تربت [[امامان شیعه|امامان]] دیگر نیز مجاز دانسته شده است، اما مورد پذیرش فقها و سازگار با برخی احادیث دیگر نیست.<ref>ابن قولویه، ص 280ـ281؛ ابن بابویه، عیون اخبارالرضا، ج 1، ص 104؛ مجلسی، ج 57، ص 156</ref> | ||