کاربر ناشناس
تربت: تفاوت میان نسخهها
جز
←شفابخشی
imported>A.atashinsadaf |
imported>A.atashinsadaf جز (←شفابخشی) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
===شفابخشی=== | ===شفابخشی=== | ||
در متون حدیثی و فقهی آثار متعددی برای تربت ذکر شده است. در احادیث گفته شده که تربت شفابخش بیماریهاست و شرط تأثیر آن، اعتقاد به آن یا اعتقاد به [[امامت]] [[امام حسین]] دانسته شده است.<ref>کلینی، ج 4، ص 588؛ علوی شجری، ص 91؛ طوسی، 1411، ص 732ـ734؛ ابن مشهدی، ص 361ـ363؛ مجلسی، ج 98، ص 118 به بعد</ref> برخی احادیث شیوه برداشتن تربت یا خوردن آن را نیز مؤثر دانسته اند.<ref>برقی، ص 500؛ کلینی، ج 4، ص 243؛ ابن بابویه، 1386، ص 410؛ طوسی،الامالی، ص 317</ref> شفاخواهی از تربت مورد اجماع فقهای امامی بوده<ref>شهید اول،البیان، ج 2، ص 25</ref> و آثاری در باره آن نوشته شده است. | در متون حدیثی و فقهی آثار متعددی برای تربت ذکر شده است. در احادیث گفته شده که تربت شفابخش بیماریهاست و شرط تأثیر آن، اعتقاد به آن یا اعتقاد به [[امامت]] [[امام حسین]] دانسته شده است.<ref>کلینی، ج 4، ص 588؛ علوی شجری، ص 91؛ طوسی، 1411، ص 732ـ734؛ ابن مشهدی، ص 361ـ363؛ مجلسی، ج 98، ص 118 به بعد</ref> برخی احادیث شیوه برداشتن تربت یا خوردن آن را نیز مؤثر دانسته اند.<ref>برقی، ص 500؛ کلینی، ج 4، ص 243؛ ابن بابویه، 1386، ص 410؛ طوسی،الامالی، ص 317</ref> شفاخواهی از تربت مورد [[اجماع]] فقهای [[امامیه|امامی]] بوده<ref>شهید اول،البیان، ج 2، ص 25</ref> و آثاری در باره آن نوشته شده است. | ||
گزارشهای بسیاری از زبان راویان موثق در باره اثر تربت در دست است.<ref>میثمی عراقی، ص 542؛ قمی، ج 2، ص 695؛ اعرجی فحّام، ج 2، ص 204ـ206؛ صدری، ص 109ـ110، 115ـ116</ref> شفاخواهی از تربت [[حمزه بن عبدالمطلب|حمزه]]، عموی پیامبر، و دیگر شهدا و صالحان نیز از دیر باز در میان مسلمانان مرسوم بوده است.<ref>سمهودی، ج 1، ص 69، 116، ج 2، ص 544؛ اعرجی فحّام، ج 2، ص 179ـ182</ref> | گزارشهای بسیاری از زبان راویان موثق در باره اثر تربت در دست است.<ref>میثمی عراقی، ص 542؛ قمی، ج 2، ص 695؛ اعرجی فحّام، ج 2، ص 204ـ206؛ صدری، ص 109ـ110، 115ـ116</ref> شفاخواهی از تربت [[حمزه بن عبدالمطلب|حمزه]]، عموی پیامبر، و دیگر شهدا و صالحان نیز از دیر باز در میان مسلمانان مرسوم بوده است.<ref>سمهودی، ج 1، ص 69، 116، ج 2، ص 544؛ اعرجی فحّام، ج 2، ص 179ـ182</ref> |