تبرک: تفاوت میان نسخه‌ها

[[عبدالله بن عمر]] از افرادی بوده که توجه ویژه ای نسبت به مکان های منسوب به پیامبر ص داشته است. <ref>بخاری، ج1، ص522</ref> این توجه وی و شدت توجه او به تبرک جستن از این مکان ها که نشانه شیوع داشتن این امر در صدر اسلام است، به حدی بوده که برخی از مخالفان جواز تبرک جستن به توجیه این عملکرد عبدالله پرداخته و آنرا امری ناشی از اجتهاد شخصی او معرفی می کنند نه برخواسته از ادله شرعی.

درحالی که برخی دیگر به واسطه همین روایات و نقل ها برآنند که تتبع آثار رسول اکرم و تبرک به آن مستحب است. <ref>ابن حجر، ج2، ص471</ref>

محل تولد پیامبر؛ <ref>زرقانی، ج1، ص258</ref> محلی که شتر قربانی خود را بعد از مناسک حج نحر می کردند؛ <ref>بخاری، ج4، ص289</ref> محل تحقق بیعت رضوان؛<ref>متقی هندی، ج17، ص104</ref> غاری که هجرت پیامبر از آنجا شروع شد و مسجد بنا شده در آن منطقه؛ <ref>ابن بطوطه، ج1، ص187</ref> مسجد الغنم که پس از فتح مکه مشرکان در آنجا با حضرت بیعت کردند، مسجد خیف که محل خطبه حجه الوداع بوده است  و محل نماز هفتصد پیامبر است و سفارش زیادی به نماز در آن شده است،  مسجد ردم الاعلی، مسجد مختفی، خانه ام هانی، مسجدی در راه ذی طول، مسجد عُرَیض،  خانه خدیجه که محل تولد فاطمه زهرا بوده است،  خانه ارقم بن ابی ارقم که محل مخفی شدن مسلمانان از تعرض مشرکین مکه بوده است،  مسجد الغدیر که محل ایراد خطبه غدیر بوده است،  مسجد الجن که محل بیعت جنیان با حضرت بوده است، سنگ در نزدیک قبه الوحی در مسجد الحرام که گفته شده به پیغمبر سلام نموده است،  سنگی نیز در نزدیک مکه قرار دارد که گفته شده حضرت در مسیر بازگشت از عمره روی آن استراحت نموده است، سنگی در گوشه مسجد الحرام قرار داشته که نقش قدوم مبارک حضرت بر روی آن قرار داشته است.