کاربر ناشناس
تبرک: تفاوت میان نسخهها
←سنت نبوی
imported>Hrezaei جز (←قرآن کریم) |
imported>Hrezaei |
||
خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
===سنت نبوی=== | ===سنت نبوی=== | ||
[[سنت]] [[پیامبر اكرم(ص)|حضرت رسول(ص)]] پشتوانه جواز تبرک جویی می باشد. برخی روایات، اشاره به این دارد که ایشان [[اصحاب]] را نسبت به تبرک جستن از خود بر می انگیخت. متون تاریخی و حدیثی [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] مواردی از این دست را نقل نموده است. <ref>احمدی، ص62-64</ref> | |||
چنانکه به اصحاب امر فرمودند که از چاه ناقه صالح تبرک بجوید و این امر دلیل بر جواز تبرک به آثار انبیا و صالحان است اگرچه از دنیا رفته باشند. <ref>قرطبی، ج11، ص47</ref> | |||
در شب ازدواج [[حضرت فاطمه(س)]] پیامبر پس از وضو گرفتن، بقيه آب وضوی خویش را به سر و صورت و بدن حضرت زهرا و علی (علیهما السلام) پاشيد و از خداوند خواستار برکت در ایشان و نسلشان شد. <ref>قندوزی، ص174-175 و 196-197</ref> | |||
[[امام علی(ع)]] در روایتی بیان می نماید که به برکت لمس کردن چشمان وی توسط پیامبر در جنگ خیبر که به شدت درد می کرد، دیگر گرفتار چشم درد نشده است.<ref> همان، ص286</ref> | |||
در نقلی بیان شده که حضرت آب وضویش را بر روی فرد بیماری ریخت و به برکت آن شفا یافت. <ref>بخاري، ج1، ص201</ref> | |||
در چند روایت نقل شده که ایشان پس از انجام اعمال حج، موهای خویش را تراشید و آنها را میان مسلمانان تقسیم نمود. <ref>بیهقی، ج7، ص68؛ ابن کثیر، ج5، ص189</ref> | |||
در شب معراج، در مکان هایی که منسوب به پیامبران بوده، نماز خواندند. <ref>الشامی، ج3، ص80 و 81</ref> و این نماز خواندن در آن مکان ها وجهی نداشته جز اینکه آن مکانها به واسطه آن پیامبران متبرک شده بود. | |||
در جریان دفن [[فاطمه بنت اسد]]؛ مادر حضرت علی، پیامبر وی را با لباس خودشان کفن نمود<ref>حاکم، ج10، ص375</ref> و در قبر او خوابید تا به برکت ایشان سختی قبر بر او آسان گردد. <ref>سيوطی، ج42، ص32</ref> | |||
[[عبدالله بن ابی]] نیز از حضرت درخواست کرد که او را در لباسی که بر تن داشته اند به خاک بسپارد و با این عمل به دنبال تبرک به لباس حضرت و جلوگیری از عذاب الهی بوده است. <ref>سمرقندی، ج2، ص255</ref> | |||
فرستاده قریش در جریان [[صلح حديبيه]] حکایت می کند که اصحاب پیامبر آنچنان نسبت به ایشان توجه دارند که اجازه نمی دهند حتی قطره ای از آب وضوی ایشان بر روی زمین بریزد و هرگاه وضو می گیرند، صحابه قطرات آب وضوی ایشان را به صورت خود می مالند. <ref>بخاري، ج105، ص389 وج14، ص233</ref> | |||
با وجود اینکه این عمل که در محضر حضرت اتفاق می افتاده و ایشان منعی از آن نکرده اند، به عنوان [[تقریر معصوم]] می تواند مستندی برای حکم به جواز و مباح بودن این عمل باشد. | |||
همانطور که تبرک به اب وضوی ایشان و باقیمانده آن نه تنها با منعی از سوی حضرت روبرو نشده، بلکه در برخی موارد، خودشان به اصحاب می فرمودند به آن آب تبرک بجویند. | |||
===سیره اهل بیت=== | ===سیره اهل بیت=== | ||
===سیره صحابه و تابعین=== | ===سیره صحابه و تابعین=== |