توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''توکل''' از فضائل اخلاقی و منازل [[سیر و سلوک]] به معنای واگذاری امور به خدا و اعتماد به او است و اینکه او را تنها مؤثرِ در وجود بداند. قرآن توکل را لازمه [[ایمان]] دانسته است. احادیث آن را از ارکان ایمان معرفی کرده‌اند. برخی از عالمان اخلاق، یکسان بودن حال انسان قبل و بعد از به‌دست‌آوردن مال و یا از دست‌دادن آن را، نشانه وجود توکل در وجود آدمی دانسته‌اند.

بالاترین مرتبه توکل این است که انسان همه امور خود را به خدا واگذار کند و در برابر خدا اراده‌ای برای خود قائل نباشد و چیزی را بپسندد که خدا برای او رقم می‌زند. درجه توکل هر فردی به درجه ایمان و [[توحید]] او بستگی دارد و هرچه فرد از ایمان بیشتری برخوردار باشد، درجه توکل او نیز بالاتر خواهد بود.