توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

توکل و مشتقات آن ۷۰ بار در [[قرآن]] به کار رفته است.<ref>ماهروزاده، رابطه توکل و توسل به اسباب، ص۶۴.</ref> قرآن در موارد متعددی از [[ایمان]] و توکل در کنار یکدیگر سخن به میان آورده<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره ملک، آیه۲۹؛ سوره یونس، آیه۸۴؛ سوره مائده، آیه۲۳؛ سوره شوری، آیه۳۶؛ سوره نحل، آیه۹۹؛ سوره انفال، آیه۲.</ref> و در مواردی توکل را لازمه [[ایمان]] دانسته است.<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیه۱۲۲؛ سوره مائده، آیه۲۳؛ طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۸۸.</ref> برای نمونه در آیه ۲ سوره انفال آمده است: «مؤمنان کسانی هستند که ... و تنها بر پروردگارشان توکل دارند.» در آیات متعدد دیگری نیز تعبیر «و عَلی اللّهِ فَلْیتَوَکَلِ المُؤمنون» (مؤمنان به خدا توکل می‌کنند)، به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیات ۱۲۲،۱۶۰؛ سوره مائده، آیه ۱۱؛ سوره توبه، آیه ۵۱؛ سوره ابراهیم، آیه ۱۱؛ سوره تغابن، آیه۱۳؛ سوره مجادله ،آيه۱۰.</ref> بنابر آیات قرآن خدا متوکلان را دوست دارد<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیه۱۵۹.</ref> و کسی که بر خدا توکل کند خدا او را کفایت می‌کند.<ref> نگاه کنید به سوره طلاق، آیه۳.</ref>

علمای اخلاق توکل را از منازل [[سیر و سلوک]]<ref>کاشانی، شرح منازل السائرین، ۱۳۷۹ش، ص۹۴.</ref> و از فضایل اخلاقی<ref>نراقی، جامع السعادات، ۱۳۸۳ق، ج۳، ص۲۲۰.</ref> دانسته‌اند.