کاربر ناشناس
قیام توابین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fouladi جز (←اهداف قیام) |
imported>Dayyani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قیام توابین''' اولین | '''قیام توابین''' اولین قیام شیعی از قیام های پس از واقعه [[عاشورا]] است که با هدف خون خواهی [[امام حسین]](ع) و شهدای کربلا، در سال 65 هجری صورت پذیرفت. این قیام به دست مسلمانان و دوستداران [[اهل بیت]](ع) در مقابله با لشکر [[شام]] و در منطقه «[[عین الورده]]» رخ داد که رهبری آن بر عهده [[سلیمان بن صرد خزاعی]] بود. | ||
== انگیزه قیام == | == انگیزه قیام == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
تشکیل جلسات هفتگی [[توابین]] در سال 61 هـ به صورت پنهانی درباره شکل گیری جنبش، از تهیه نیرو گرفته تا موعد قیام در حضور سلیمان بن صرد برگزار می‌شد. آنان مخفیانه درون کوفه و قبایل اطراف به تهیه نیرو و اسلحه پرداخته و مقدمات جنگ را آماده می کردند.<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 430 و 431.</ref> | تشکیل جلسات هفتگی [[توابین]] در سال 61 هـ به صورت پنهانی درباره شکل گیری جنبش، از تهیه نیرو گرفته تا موعد قیام در حضور سلیمان بن صرد برگزار می‌شد. آنان مخفیانه درون کوفه و قبایل اطراف به تهیه نیرو و اسلحه پرداخته و مقدمات جنگ را آماده می کردند.<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 430 و 431.</ref> | ||
به دنبال تشکیل سپاه، سلیمان بن صرد خزاعی در سال 64 نامه هایی را به «[[سعد بن حذیفه]]» رهبر شیعیان مدائن و «[[مثنی بن مخرمه عبدی]]» از بزرگان [[شیعه]] [[بصره]] می نویسد و آنان را به قیام فرا می خواند. شیعیان بصره و [[مدائن]] نیز در پاسخ به نامه سلیمان، آمادگی خویش را اعلام داشته و پذیرفتند که در قیام آنان شرکت کنند.<ref>بحارالانوار، ج 45، ص 355 و 356. تاریخ طبری، ج 4، ص 429.</ref> | به دنبال تشکیل سپاه، سلیمان بن صرد خزاعی در سال 64 نامه هایی را به «[[سعد بن حذیفه]]» رهبر شیعیان مدائن و «[[مثنی بن مخرمه عبدی]]» از بزرگان [[شیعه]] [[بصره]] می نویسد و آنان را به قیام فرا می خواند. شیعیان بصره و [[مدائن]] نیز در پاسخ به نامه سلیمان، آمادگی خویش را اعلام داشته و پذیرفتند که در قیام آنان شرکت کنند.<ref>بحارالانوار، ج 45، ص 355 و 356. تاریخ طبری، ج 4، ص 429.</ref> | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
نقل گردیده که [[مختار ثقفی]]، سلیمان را فاقد دانش سیاسی و نظامی می دانست و بخش عظیمی از شیعیان به این دلیل از سپاه سلیمان جدا شدند.<ref>النشأه الشیعه الامامیه، ص 80.</ref> | نقل گردیده که [[مختار ثقفی]]، سلیمان را فاقد دانش سیاسی و نظامی می دانست و بخش عظیمی از شیعیان به این دلیل از سپاه سلیمان جدا شدند.<ref>النشأه الشیعه الامامیه، ص 80.</ref> | ||
لشکر [[توابین]] در 5 [[ربیع الاول]] از نخیله راهی [[دمشق]] شدند. هنگامی که سپاه به [[کربلا]] رسید از اسب ها پیاده شدند و گریان خود را به قبر امام(ع) رسانده و اجتماع پرشوری را تشکیل دادند.<ref>الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 178.</ref> سلیمان در میان آنان گفت: خدایا تو شاهد باش که ما بر دین و راه حسین(ع) و دشمن قاتلان او هستیم.<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 456 و 457..</ref> توابین نیز به دعا پرداختند تا حال که توفیق [[شهادت]] در رکاب حسین(ع) نصیب آنان نشده است، خداوند از [[شهید]] شدن آنان پس از او محروم نسازد.<ref>مقتل ابو مخنف، ص 291.</ref> | |||
لشکر [[توابین]] در 5 ربیع الاول از نخیله راهی [[دمشق]] شدند. هنگامی که سپاه به [[کربلا]] رسید از اسب ها پیاده شدند و گریان خود را به قبر امام(ع) رسانده و اجتماع پرشوری را تشکیل دادند.<ref>الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 178.</ref> سلیمان در میان آنان گفت: خدایا تو شاهد باش که ما بر دین و راه حسین(ع) و دشمن قاتلان او هستیم.<ref>تاریخ طبری، ج 4، ص 456 و 457..</ref> توابین نیز به دعا پرداختند تا حال که توفیق [[شهادت]] در رکاب حسین(ع) نصیب آنان نشده است، خداوند از شهید شدن آنان پس از او محروم نسازد.<ref>مقتل ابو مخنف، ص 291.</ref> | |||
== شروع پیکار == | == شروع پیکار == | ||