کاربر ناشناس
حوزه علمیه: تفاوت میان نسخه‌ها
←تاریخچه: .
imported>M.r.seifi (←تاریخچه: ویرایش بخش حوزه قم) |
imported>M.r.seifi (←تاریخچه: .) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
نخستین حوزه‌هایی که در اسلام شکل گرفت حوزه [[مکه]] و [[مدینه]] بود. حوزه مدینه پس از [[رسول اکرم(ص)]]، مرکزیت علمی خود را حفظ کرد و در عصر [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهما السلام رونق جدی یافت. [[کوفه]] نیز از شهرهایی بود که در صدر [[اسلام]] در آن مساجد نقش مدرسه را داشتند، البته در کنار مساجد در منازل نیز درس برپا بوده است. و به تدریج مدارس و دارالعلم‌ها بنیاد گردید.<ref>صافی، ص۲۹-۳۳</ref> | نخستین حوزه‌هایی که در اسلام شکل گرفت حوزه [[مکه]] و [[مدینه]] بود. حوزه مدینه پس از [[رسول اکرم(ص)]]، مرکزیت علمی خود را حفظ کرد و در عصر [[امام باقر]] و [[امام صادق]] علیهما السلام رونق جدی یافت. [[کوفه]] نیز از شهرهایی بود که در صدر [[اسلام]] در آن مساجد نقش مدرسه را داشتند، البته در کنار مساجد در منازل نیز درس برپا بوده است. و به تدریج مدارس و دارالعلم‌ها بنیاد گردید.<ref>صافی، ص۲۹-۳۳</ref> | ||
*'''حوزه علمیه قم''': بر اساس گزارش‌های تاریخی با مهاجرت اشعریان شیعی در سده دوم، شهر [[قم]] به یکی از شهرهای مسلمان نشین شیعه مذهب تبدیل شد و جلسات بحث و درس با حضور برخی از محدثان علاقمند به ائمه ایجاد شد. این جلسات در فاصله سده اول تا چهارم رونق داشت. مکتب قم در آن دوره گرایش حدیثی داشت و محدثانی از جمله [[زکریا بن آدم]]، اسحاق بن عبدالله اشعری، سهل بن یسع اشعری را تربیت کرد کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] نیز از آثار مربوط به این دوره است؛ اما تسلط نگرش‌های عقلی [[شیخ مفید]] و دیگر متکلمان شیعی عراق حوزه قم را تضعیف کرد.<ref>زهره کاشانی، علی اکبر، تاریخ [[حوزه علمیه قم]] از تأسیس تا سده چهارم، دوفصلنامه علمی-پژوهشی تربیت اسلامی، ش ۸، بهار و تابستان ۱۳۸۸</ref> | *'''حوزه علمیه قم''': بر اساس گزارش‌های تاریخی با مهاجرت اشعریان شیعی در سده دوم، شهر [[قم]] به یکی از شهرهای مسلمان نشین شیعه مذهب تبدیل شد و جلسات بحث و درس با حضور برخی از محدثان علاقمند به ائمه ایجاد شد. این جلسات در فاصله سده اول تا چهارم رونق داشت. مکتب قم در آن دوره گرایش حدیثی داشت و محدثانی از جمله [[زکریا بن آدم]]، اسحاق بن عبدالله اشعری، سهل بن یسع اشعری را تربیت کرد. کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] نیز از آثار مربوط به این دوره است؛ اما تسلط نگرش‌های عقلی [[شیخ مفید]] و دیگر متکلمان شیعی عراق حوزه قم را تضعیف کرد.<ref>زهره کاشانی، علی اکبر، تاریخ [[حوزه علمیه قم]] از تأسیس تا سده چهارم، دوفصلنامه علمی-پژوهشی تربیت اسلامی، ش ۸، بهار و تابستان ۱۳۸۸</ref> | ||
*'''حوزه علمیه بغداد''': حضور برخی از امامان شیعه و فعالیت [[نواب اربعه]] امام دوازدهم(عج) در [[بغداد]] عامل اصلی تشکیل کانون‌های مباحث علمی از اواخر قرن دوم بوده است بعدها با ظهور عالمان تأثیرگذاری مانند [[ابن جنید]]، شیخ مفید، [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]] حوزه بغداد به اوج شکوفایی رسید. با توجه با مساله امامت و آغاز دوره غیبت و حضور [[اشاعره]] و [[معتزله]]، مباحث کلامی در این دوره رونق ویژه‌ای دارد. [[تصحیح الاعتقاد]]، تنزیه الانبیاء از آثار این دوره است باورود طغرل سلجوقی به بغداد در ۴۴۷ هجری قمری، این مرکز از رونق افتاد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، جلد ۲۱، ۱۳۸۹، ص ۳۷۷.</ref> | *'''حوزه علمیه بغداد''': حضور برخی از امامان شیعه و فعالیت [[نواب اربعه]] امام دوازدهم(عج) در [[بغداد]] عامل اصلی تشکیل کانون‌های مباحث علمی از اواخر قرن دوم بوده است بعدها با ظهور عالمان تأثیرگذاری مانند [[ابن جنید]]، شیخ مفید، [[سید مرتضی]] و [[شیخ طوسی]] حوزه بغداد به اوج شکوفایی رسید. با توجه با مساله امامت و آغاز دوره غیبت و حضور [[اشاعره]] و [[معتزله]]، مباحث کلامی در این دوره رونق ویژه‌ای دارد. [[تصحیح الاعتقاد]]، تنزیه الانبیاء از آثار این دوره است باورود طغرل سلجوقی به بغداد در ۴۴۷ هجری قمری، این مرکز از رونق افتاد.<ref>دانشنامه جهان اسلام، جلد ۲۱، ۱۳۸۹، ص ۳۷۷.</ref> | ||