Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۴٬۹۶۱
ویرایش
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==آیه ولایت و آیات مرتبط== | ==آیه ولایت و آیات مرتبط== | ||
{{اصلی|آیه ولایت|آیه اکمال|آیه تبلیغ}} | {{اصلی|آیه ولایت|آیه اکمال|آیه تبلیغ}} | ||
[[آیه ولایت]]، بر ولایت امیرالمؤمنین(ع) به معنای سرپرستی و اختیارداری امور دلالت دارد؛<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۷۵ و۸۰؛ فاریاب، معنا و چیستی امامت در قرآن، سنت و آثار متکلمان، ۱۳۹۱ش، ص۱۶۱.</ref> زیرا [[تفسیر|مفسران]] شیعه و سنی، [[شأن نزول]] آيه را [[خاتمبخشی|خاتمبخشی امام علی(ع)]] دانستهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۸؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۶؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۳ و۲۹۴؛ حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref> براساس این آیه، تنها خدا و رسول خدا و امام علی(ع) ولی و سرپرست مؤمنان هستند.<ref>مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱.</ref> | |||
این آیه از جمله آیاتی است که برای اثبات امامت امام علی(ع) نیز مورد استناد قرار گرفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۸؛ طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، ص۲۲۵؛ محقق حلی، المسلک فی اصول الدین، ۱۴۱۴ق، ص۲۴۸؛ فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۴۱ و۳۴۲.</ref> | این آیه از جمله آیاتی است که برای اثبات امامت امام علی(ع) نیز مورد استناد قرار گرفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۸؛ طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، ص۲۲۵؛ محقق حلی، المسلک فی اصول الدین، ۱۴۱۴ق، ص۲۴۸؛ فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۴۱ و۳۴۲.</ref> | ||