ولایت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

==آثار در روایات==

در روایات، ولایت امام علی(ع) کامل کننده دین،<ref>نگاه کنید به طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۰۵،‌ ح۳۵۱؛ محمدی ری‌شهری، دانشنامه امیرالمؤمنین(ع)، ۱۳۸۹ش، ج۷، ص۵۶۶-۵۶۹.</ref>  همان ولایت خدا و پیامبر(ص)<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۴۲۰، ح۵۹۱۸؛ طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۱۹۱؛ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۴۱۸.</ref> و موجب داخل شدن در [[بهشت]]<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۳۷، ح۷.</ref> دانسته شده است. در حدیث نبوی آمده است که هر کس مرا ولی و مولای خود می‌داند، علی را باید مولای خود بداند. هر کسی به ولایت علی(ع) اعتقاد نداشته باشد، ولایت مرا انکار کرده است.<ref>ابن حیون، شرح الاخبار فی فضائل الائمة الاطهار(ع)، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰۵، ح۵۳۳.</ref> در [[حدیث قدسی]] معروف، ولایت امیرالمؤمنین قلعه امن الهی معرفی شده است که هر کس وارد آن شود،‌ از عذاب [[جهنم]] در امان خواهد ماند: «وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ‏ أَبِی‏ طَالِبٍ‏ حِصْنِی‏ فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ نَارِی؛ ولایت علی بن ابی‌طالب قلعه من است. هر کس وارد این قلعه شد، از آتش من در امان است.».<ref> صدوق، الأمالی، ۱۳۷۶ش، ص۲۳۵، ح۹.</ref>

آیه  «إِنّما وَلیکُمُ اللهُ و رَسولُهُ والّذینَ ءَامَنوا الَّذینَ یقِیمُونَ الصَّلوةَ و یؤتُونَ الزَّکوة و هُم راکِعونَ؛ ولی شما فقط خدا، پیامبر و مؤمنانی هستند که نماز را به پا داشته، در رکوع زکات می‌دهند.»<ref>سوره مائده، آیه ۵۵.</ref> معروف به [[آیه ولایت]]،{{مدرک}} بر ولایت امیرالمؤمنین(ع) به معنای سرپرستی و اختیارداری امور دلالت دارد؛<ref>فاریاب، معنا و چیستی امامت در قرآن، سنت و آثار متکلمان، ۱۳۹۱ش، ص۱۶۱.</ref> زیرا [[تفسیر|مفسران]] شیعه و سنی، [[شأن نزول]] آيه را [[خاتم‌بخشی|خاتم‌بخشی امام علی(ع)]] دانسته‌اند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۶، ص۸؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۳، ص۱۲۶؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۲۹۳ و۲۹۴؛ حسکانی، شواهدالتنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۹-۲۳۹.</ref> این آیه از جمله آیاتی است که برای اثبات امامت امام علی(ع) نیز مورد استناد قرار گرفته است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به سید مرتضی، الذخیره فی علم الکلام، ۱۴۱۱ق، ص۴۳۸؛ طوسی، تجرید الاعتقاد، ۱۴۰۷ق، ص۲۲۵؛ محقق حلی، المسلک فی اصول الدین، ۱۴۱۴ق، ص۲۴۸؛ فاضل مقداد، ارشاد الطالبین، ۱۴۰۵ق، ص۳۴۱ و۳۴۲.</ref>  

==حدیث ولایت==

{{اصلی|حدیث ولایت}}