لقطه: تفاوت میان نسخه‌ها

مالی که صاحبش نامعلوم است [[مجهول المالک]] نامیده می‌شود؛<ref>سیفی مازندرانی، دلیل تحریر الوسیلة - الوقف، ۱۴۳۰ق، ص۴۳۴.</ref> پس اگر مالکش آن را گم کرده باشد و کسی آن را پیدا کند، به آن لقطه می‌گویند.<ref>طوسی، الوسیلة إلی نیل الفضیلة، ۱۴۰۸ق، ص۲۷۷؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۱.</ref> بنابراین لقطه قسمی از اموال مجهول المالک است.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۳-۲۲۴.</ref> لغت‌شناسان لقطه را به چیزی که از زمین برداشته می‌شود، معنا نمودند.<ref>فراهیدی، کتاب العین، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۰۰؛ صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، ۱۴۱۴ق، ج۵، ص۳۲۴.</ref> لقطه اگر حیوان باشد در اصطلاح فقهی به آن «ضالّه» گفته می‌شود.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، دار العلم، ج۲، ص۲۲۱.</ref> در کتابهای فقهی، فصلی با عنوان لقطه قرار دارد.<ref>مشکینی، مصطلحات الفقه، ص۴۵۵.</ref> و احکام آن در قانون مدنی تحت عنوان «اشیاء پیدا شده» ذکر گردیده است.<ref>امامی، حقوق مدنی، انتشارات اسلامیة، ج۱، ص۱۴۱</ref>