خطبه اشباح: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خطبه اَشباح''' یکی از خطبه‌های مفصل [[نهج البلاغه]] که با خداشناسی آغاز شده و با دعای طلب رضای خدا به پایان می‌رسد. این خطبه در نهج البلاغه کامل نیست و فقط بخشی از سخنرانی [[امام علی علیه السلام|امام علی]](ع) در آن آمده است. ابن ابی الحدید استعاره‌ها و کنایه‌های این خطبه را نشانه برتری گوینده خطبه نسبت به دیگران می‌داند.

|ابن میثم || ۸۸

|عبده || ۸۷

|فی ظلال || ۸۹

== نامگذاری ==

شَبَح به معنای شخص و چیزی است که از دور دیده شود و مشخص نباشد و چون در این خطبه امام(ع) از آفرینش آسمان، زمین، [[فرشتگان]] و [[آدم(ع)]] تا آنجا که در اندازه دریافتِ شنونده بود، سخن فرمود به «اشباح» معروف شده است.<ref>[[نهج البلاغه]]، ترجمه شهیدی، پاورقی شماره ۱ از خطبه ۹۱، ص۴۷۱.</ref> وجه دیگری که برای این نامگذاری ذکر شده است این است که اشباح به معنای ملائکه به کار رفته است و از آنجا که حضرت امیر المؤمنین (ع) در قسمتی از این خطبه در مورد خلقت ملائکه سخن می فرمایند از باب نامگذاری جزء بر کلّ ، این خطبه را این گونه نامگذاری نموده‌اند.<ref>[http://www.imamalinet.net/fa/Question/View/2657 وجه تسمیه خطبه اشباح]</ref>

بنای [[سید رضی]]، گردآورنده [[نهج البلاغه]] این بوده که هر مقدار از خطبه‌های حضرت [[امیرالمؤمنین]](ع) را که دارای فصاحت و بلاغت چشمگیرتری بوده انتخاب نموده و قسمتهای دیگر را نقل نکرده است؛ از جمله خطبه‌ها همین خطبه اشباح است که خطبه بسیار مفصلی بوده، و با وجود تقطیعهایی که در آن واقع شده باز هم خطبه خیلی طولانی و مفصلی است. حضرت امیرالمؤمنین(ع) در هر جمله‌ای از جملات این خطبه کنایات و اقسام استعارات را به کار برده است.<ref>منتظری، درسهایی نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۲.</ref>

نویسنده کتاب [[مصادر نهج البلاغه (کتاب)|مصادر نهج البلاغه]] می‌نویسد: تعبیر «سید رضی» در آغاز این خطبه، برای پی بردن به سند آن کافی است. چرا که او این خطبه را از «[[مسعدة بن صدقه]]» از امام صادق(ع) نقل کرده است و «مسعده» دارای کتاب‌هایی از جمله: کتاب «خطب امیر مؤمنان(علیه‌السلام)» است; این کتاب تا زمان «سید هاشم بحرانی» (محدّث معروف قرن یازدهم) وجود داشته و در اختیار او بوده است;