بنی‌قریظه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{تاریخ صدر اسلام}}

==اطلاعات کلی==

گفته شده است یهودیان بنی قریظه، پیش از مهاجرت قبایل عربِ اَوْس و خَزْرَجْ به [[یثرب]]، در آن شهر زندگی می‌کرده‌اند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۹۹۴م، ج۲۲، ص۳۴۳؛ مقدسی، البدء والتاریخ، ۱۸۹۹-۱۹۱۹م، ج۴، ص۱۲۹-۱۳۰؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۸۴.</ref> بر این اساس، به دنبال جنگ رومیان با یهودیان در سال ۷۰ میلادی، بنی قریظه به [[حجاز]] گریخته و در مَهزور از نواحی یثرب ساکن شده بودند.<ref>ابوالفرج اصفهانی، الأغانی، ۱۹۹۴م، ج۲۲، ص۳۴۴.</ref>

سلطه قبایل عرب بر [[مدینه]]، عامل خروج بسیاری از یهودیان از این شهر دانسته شده است.{{مدرک}} همچنین گزارش شده است که در دوران نزدیک به ظهور [[اسلام]]، قبایل یهودی در بیرون شهر و در دژها و قلعه‌های خود زندگی می‌کرده‌اند.{{مدرک}} بنی قریظه، در این زمان، جمعیت و نفوذ بیشتری در مقایسه با [[بنی نضیر]] و [[بنی قینقاع|بنی قینقاع]]، داشته و در جنوب شرقی مدینه ساکن بوده و عمدتا به کشاورزی می‌پرداخته‌اند.{{مدرک}}

بنابر منابع تاریخی، سعد بن معاذ، در حالی که مجروح و بیمار بود، از چادر خود به طرف بنی قریظه رفت و برخلاف انتظار طایفه‌اش که هم‌پیمان بنی قریظه بودند، حکم کرد که سزای مردان جنگجوی بنی قریظه قتل است و باید اموال‌شان تقسیم و کودکانشان اسیر گردند.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۲۲-۲۲۳.</ref> در منابع آمده است که پیامبر(ص)، این حکم سعد بن معاذ را حکم خدا دانسته است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۲۲-۲۲۳؛ یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ۱۳۷۹ق، ج۱، ص۴۱۲، ج۲، ص۵۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۵۷-۵۹؛ مزی، تهذیب الکمال، ۱۴۰۹ق، ج۱۰، ص۳۰۲.</ref> علت روی‌دادن این جنگ، پیمان‌شکنی بنی قریظه و همکاری با مشرکان در [[جنگ احزاب]] علیه مسلمانان دانسته شده است.<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۵۰۳ و ۵۰۴.</ref>

==جستارهای وابسته==