کاربر ناشناس
غزوه حنین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Aghaie بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
===اقدامات مشرکین پیش از جنگ=== | ===اقدامات مشرکین پیش از جنگ=== | ||
بيشتر طایفههای هوازن، از جمله نصر، جُشَم، سعد بن بَكر و گروهى از بنى هلال به سركردگى مالك بن عَوف نَصرى گرد هم آمدند، اما برخى از طایفههای صاحب نامِ هوازن، مانند كَعب و كِلاب و بنى نُمَير حضور | بيشتر طایفههای هوازن، از جمله نصر، جُشَم، سعد بن بَكر و گروهى از بنى هلال به سركردگى مالك بن عَوف نَصرى گرد هم آمدند، اما برخى از طایفههای صاحب نامِ هوازن، مانند كَعب و كِلاب و بنى نُمَير در این گردهمایی حضور نداشتند. تمام قبايلِ هم پيمانِ ثقيف نيز به رهبرى قارب بن اَسوَد و ذوالخِمار سُبَيع بن حارث و برادرش احمربن حارث (از بنى مالك) به آنان پيوستند.<ref>واقدى، محمدبن عمر، كتاب المغازى، ج 3، ص 885؛ ابن هشام، السيرة النبوية، ج 4، ص80؛ مسعودى، التنبيه و الاشراف، ص270. </ref> | ||
وقتی مالك بن عوف تصميم گرفت براى جنگ با [[حضرت محمد(ص)|پيامبر]] حركت كند، اموال و زنان و كودكان را نيز با خود همراه كرد تا مردان را در دفاع از آنها دلير كند. وقتى به اَوطاس ــ كه زمينى سخت و هموار و ميدانى مناسب براى جولان اسبها بودــ رسيد، دُرَيد بن صِمَّه، پيرمرد نابيناى جُشَمى كه صاحب نظر و جنگ آزموده بود، گفت: اگر اين جنگ مايه سربلندى بود، مردان شجاع كعب و كلاب در آن شركت مىكردند. ازاينرو به مالك بن عوف توصيه كرد فقط با مردان به جنگ برود كه اگر پيروز شود، ديگران نيز به وى بپيوندند و اگر شكست بخورد، زنان و كودكان آسيب نبينند؛ اما مالك بن عوف از سر تكبر به سخن او توجه نكرده و او را تحقير نمود.<ref>ابن هشام، السيرة النبوية، ج 4، ص80ـ82. </ref> | وقتی مالك بن عوف تصميم گرفت براى جنگ با [[حضرت محمد(ص)|پيامبر]] حركت كند، اموال و زنان و كودكان را نيز با خود همراه كرد تا مردان را در دفاع از آنها دلير كند. وقتى به اَوطاس ــ كه زمينى سخت و هموار و ميدانى مناسب براى جولان اسبها بودــ رسيد، دُرَيد بن صِمَّه، پيرمرد نابيناى جُشَمى كه صاحب نظر و جنگ آزموده بود، گفت: اگر اين جنگ مايه سربلندى بود، مردان شجاع كعب و كلاب در آن شركت مىكردند. ازاينرو به مالك بن عوف توصيه كرد فقط با مردان به جنگ برود كه اگر پيروز شود، ديگران نيز به وى بپيوندند و اگر شكست بخورد، زنان و كودكان آسيب نبينند؛ اما مالك بن عوف از سر تكبر به سخن او توجه نكرده و او را تحقير نمود.<ref>ابن هشام، السيرة النبوية، ج 4، ص80ـ82. </ref> |