حر بن یزید ریاحی: تفاوت میان نسخه‌ها

او شجاعانه می‌جنگید و با این که اسبش زخمی شده بود و از گوش‌ها و پیشانی آن خون جاری شده بود، همواره رجز می‌خواند و سواره با دشمنان پیکار می‌کرد. تا این که چهل و چند نفر از دشمنان را به هلاکت رساند.

اما برخی دیگر از منابع نقل کرده‌اند که حربن یزید ریاحی و [[زهیر بن قین]]، پس از شهادت [[حبیب بن مظاهر]] در پیش از ظهر [[روز عاشورا|عاشورا]]، با هم به میدان رفتند و بر دشمنان حمله بردند. آن دو در جنگ یکدیگر را حمایت می‌کردند و هرگاه یکی از آنان در محاصره قرار می‌گرفت، دیگری به کمکش می‌شتافت آنان پیوسته می‌جنگیدند تا این که حر به شهادت رسید، زهیر نیز به اردوگاه برگشت. اصحاب امام(ع) جنازه او را آوردند، امام حسین(ع)  نزد حرّ كه خون از بدنش جارى بود آمد و گفت: «به به! ای حُرّ! تو در دنیا و آخرت آزاده‌ای همان گونه که آزاد نامیده شده‌ای.»<ref> فَأَتاهُ الحُسَينُ عليه السلام ودَمُهُ يَشخَبُ، فَقالَ: بَخٍ بَخٍ يا حُرُّ، أنتَ حُرٌّ كَما سُمِّيتَ فِي الدُّنيا وَالآخِرَةِ. محمدی ری شهری، الصحيح من مقتل سيدالشهداء و اصحابه(ع)، ۱۴۳۴ق، ج‏۲، ص۵۴.</ref>  در برخی منابع آمده که امام برزخم سر حر دستمالی بست که در ماجرای تعمیر قبر حر آن دستمال مشاهده شده است.<ref>مامقانی، تنقیح المقال</ref>