برهان صدیقین: تفاوت میان نسخه‌ها
←تقریر علامه طباطبائی
(←تقریر علامه طباطبائی: افزایش/ تکمیل) |
|||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
بنابراین تقریر، مسئله اثبات واجب، دیگر به هیچ مبدأ تصدیقی فلسفی نیاز ندارد و می‌تواند اولین مسئله فلسفی قرار گیرد. البته شناخت و اعتماد به برخی مبادی تصوری برای این تقریر لازم است. مبادی تصوریه‌ای مانند مفهوم هستی، مفهوم ضرورت ذاتی، ضرورت ازلی و مانند اینها، که از جمله مفاهیم عامه بدیهی هستند.<ref>جوادی آملی، تبیین براهین اثبات خدا، ۱۳۹۰ش، ص۲۲۴.</ref> همچنین طبق این تقریر، اصل وجود واجب بدیهی می‌شود نه نظری. به باور جوادی آملی تنها برهانی که به‌حق بهره مند از معیار برهان صدّیقین است و راه و مقصد در آن یکی است، برهان علامه طباطبایی در «تعلیقات بر اسفار» <ref>ملاصدرا، اسفار، پاورقی، ج۶، ص۱۴.</ref>{{یادداشت|و إذ كانت أصل الواقعية لا تقبل العدم و البطلان لذاتها فهي واجبة بالذات فهناك واقعية واجبة بالذات و الأشياء التي لها واقعية مفتقرة إليها في واقعيتها قائمة الوجود بها. | بنابراین تقریر، مسئله اثبات واجب، دیگر به هیچ مبدأ تصدیقی فلسفی نیاز ندارد و می‌تواند اولین مسئله فلسفی قرار گیرد. البته شناخت و اعتماد به برخی مبادی تصوری برای این تقریر لازم است. مبادی تصوریه‌ای مانند مفهوم هستی، مفهوم ضرورت ذاتی، ضرورت ازلی و مانند اینها، که از جمله مفاهیم عامه بدیهی هستند.<ref>جوادی آملی، تبیین براهین اثبات خدا، ۱۳۹۰ش، ص۲۲۴.</ref> همچنین طبق این تقریر، اصل وجود واجب بدیهی می‌شود نه نظری. به باور جوادی آملی تنها برهانی که به‌حق بهره مند از معیار برهان صدّیقین است و راه و مقصد در آن یکی است، برهان علامه طباطبایی در «تعلیقات بر اسفار» <ref>ملاصدرا، اسفار، پاورقی، ج۶، ص۱۴.</ref>{{یادداشت|و إذ كانت أصل الواقعية لا تقبل العدم و البطلان لذاتها فهي واجبة بالذات فهناك واقعية واجبة بالذات و الأشياء التي لها واقعية مفتقرة إليها في واقعيتها قائمة الوجود بها. | ||
و من هنا يظهر للمتأمل أن أصل وجود الواجب بالذات ضروري عند الإنسان و البراهين المثبتة له تنبيهات بالحقيقة، }} و در کتاب قیّم «اصول فلسفه و روش رئالیسم» است؛ در حالی که برهان ابن‌سینا و ملاصدرا واجد چنین خصوصیتی نیستند. با برهان علامه هم وحدت اطلاقی واجب اثبات می‌شود و هم بر هیچ مسئله نظری در فلسفه مبتنی نیست.<ref>جوادی آملی، عبدالله، مبداءو معاد، ص۱۳۳ و ۱۳۴. | و من هنا يظهر للمتأمل أن أصل وجود الواجب بالذات ضروري عند الإنسان و البراهين المثبتة له تنبيهات بالحقيقة، }} و در کتاب قیّم «اصول فلسفه و روش رئالیسم» است؛ <ref>طباطبایی، محمدحسین، اصول فلسفه و روش رئالیسم، ج ۵، ص۱۱۶.</ref>در حالی که برهان ابن‌سینا و ملاصدرا واجد چنین خصوصیتی نیستند. با برهان علامه هم وحدت اطلاقی واجب اثبات می‌شود و هم بر هیچ مسئله نظری در فلسفه مبتنی نیست.<ref>جوادی آملی، عبدالله، مبداءو معاد، ص۱۳۳ و ۱۳۴. | ||
</ref> | </ref> | ||