پرش به محتوا

برزخ: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۷ بایت حذف‌شده ،  ‏۳ مارس ۲۰۲۰
جز
imported>Shadpoor
imported>Shadpoor
خط ۴۵: خط ۴۵:
{{اصلی|شفاعت}}
{{اصلی|شفاعت}}
شفاعت از مسلمات قرآنی است<ref>سوره بقره، آیه۲۵۵؛ سوره یونس، آیه۳.</ref> که به باور برخی از محققان [[شیعه]]-از جمله [[محمدحسین طباطبائی]] و [[محمدحسین حسینی تهرانی]]- اصطلاحاً به معنای برداشتن عذاب از گناهکاران در روز [[قیامت]] است و شامل برزخ نمی‌شود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۶۳؛ حسینی تهرانی، معاد شناسی، ج۹، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>  
شفاعت از مسلمات قرآنی است<ref>سوره بقره، آیه۲۵۵؛ سوره یونس، آیه۳.</ref> که به باور برخی از محققان [[شیعه]]-از جمله [[محمدحسین طباطبائی]] و [[محمدحسین حسینی تهرانی]]- اصطلاحاً به معنای برداشتن عذاب از گناهکاران در روز [[قیامت]] است و شامل برزخ نمی‌شود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۶۳؛ حسینی تهرانی، معاد شناسی، ج۹، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>  
این گروه از محققان، حضور [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] در حال [[احتضار]] و [[سوال قبر]] و تصرفات تکوینی ایشان در حیات برزخی مومنان را قبول دارند اما از آن، با عنوان [[شفاعت]] یاد نمی‌کنند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۶۴؛ حسینی تهرانی، معاد شناسی، ج۹، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>
این گروه از محققان، حضور [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] در حال [[احتضار]] و [[سوال قبر]] و تصرفات تکوینی ایشان را قبول دارند اما از آن، با عنوان [[شفاعت]] یاد نمی‌کنند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۶۴؛ حسینی تهرانی، معاد شناسی، ج۹، ص۳۷۹-۳۸۰.</ref>


در نقد این دیدگاه گفته شده که همین میزان از تصرفات تکوینی [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] در برزخ، مصداق [[شفاعت]] است؛ و این روایت از [[امام صادق(ع)]] که «در قيامت، همه شما در پرتو [[شفاعت]] پيامبر یا جانشین او، در بهشت هستيد؛ اما به خدا نسبت به شما در برزخ هراسناكم!»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۷.</ref> نیز دلالتی ندارد بر این که در برزخ، [[شفاعت]] نیست بلکه امام(ع) درصدد بیان این نکته است که نباید به امید شفاعت، به [[گناه]] آلوده شویم چون احتمال دارد در برزخ، به دلایلی مشمول شفاعت نشویم.<ref>اصغری نژاد، «شفاعت در برزخ»، ۱۳۸۹ش، ص۵۶.</ref>
در نقد این دیدگاه گفته شده که همین میزان از تصرفات تکوینی [[پیامبر(ص)]] و [[ائمه(ع)]] در برزخ، مصداق [[شفاعت]] است؛ و این روایت از [[امام صادق(ع)]] که «در قيامت، همه شما در پرتو [[شفاعت]] پيامبر یا جانشین او، در بهشت هستيد؛ اما به خدا نسبت به شما در برزخ هراسناكم!»<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۶، ص۲۶۷.</ref> نیز دلالتی ندارد بر این که در برزخ، [[شفاعت]] نیست بلکه امام(ع) درصدد بیان این نکته است که نباید به امید شفاعت، به [[گناه]] آلوده شویم چون احتمال دارد در برزخ، به دلایلی مشمول شفاعت نشویم.<ref>اصغری نژاد، «شفاعت در برزخ»، ۱۳۸۹ش، ص۵۶.</ref>
کاربر ناشناس