دعای جوشن کبیر: تفاوت میان نسخهها
جز
←محتوا
جز (←محتوا) |
جز (←محتوا) |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
دعای جوشن کبیر ۱۰۰ بند یا فصل دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسمهای خداوند است<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷.</ref> و در مجموع هزار اسم خداوند در آن آمده است؛<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۸۴؛ قمی، مفاتیح الجنان،اسوه، ص۸۶.</ref> البته در بند ۵۵ این دعا یازده اسم ذکر شده است.<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۵۴.</ref> {{یادداشت|'''یَا''' مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْءٍ أَمْرُهُ '''یَا''' مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمُهُ '''یَا''' مَنْ بَلَغَتْ إِلَی کُلِّ شَیْءٍ قُدْرَتُهُ '''یَا''' مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ '''یَا''' مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ '''یَا''' مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ '''یَا''' مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ '''یَا''' مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ '''یَا''' مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ '''یَا''' مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ '''یَا''' مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ}} | دعای جوشن کبیر ۱۰۰ بند یا فصل دارد و هر بند حاوی ۱۰ اسم از اسمهای خداوند است<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷.</ref> و در مجموع هزار اسم خداوند در آن آمده است؛<ref>مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۱، ص۳۸۴؛ قمی، مفاتیح الجنان،اسوه، ص۸۶.</ref> البته در بند ۵۵ این دعا یازده اسم ذکر شده است.<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۵۴.</ref> {{یادداشت|'''یَا''' مَنْ نَفَذَ فِی کُلِّ شَیْءٍ أَمْرُهُ '''یَا''' مَنْ لَحِقَ بِکُلِّ شَیْءٍ عِلْمُهُ '''یَا''' مَنْ بَلَغَتْ إِلَی کُلِّ شَیْءٍ قُدْرَتُهُ '''یَا''' مَنْ لا تُحْصِی الْعِبَادُ نِعَمَهُ '''یَا''' مَنْ لا تَبْلُغُ الْخَلائِقُ شُکْرَهُ '''یَا''' مَنْ لا تُدْرِکُ الْأَفْهَامُ جَلالَهُ '''یَا''' مَنْ لا تَنَالُ الْأَوْهَامُ کُنْهَهُ '''یَا''' مَنِ الْعَظَمَةُ وَ الْکِبْرِیَاءُ رِدَاؤُهُ '''یَا''' مَنْ لا تَرُدُّ الْعِبَادُ قَضَاءَهُ '''یَا''' مَنْ لا مُلْکَ إِلا مُلْکُهُ '''یَا''' مَنْ لا عَطَاءَ إِلا عَطَاؤُهُ}} | ||
ازاینرو، برخی دعا را شامل ۱۰۰۱ اسم دانستهاند.<ref>اکبری بیرق، [https://www.cgie.org.ir/fa/article/240515/جوشن-کبیر «جوشن کبیر»]، دائرة المعارف بزرگ اسلامی.</ref> به گفته شیخ عباس قمی، [[اسم اعظم خدا]] نیز در این دعا است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان،اسوه، ص۸۶.</ref> | |||
به گفته کفعمی در پایان هر بند، این عبارت خوانده میشود: «''سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ''».<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷.</ref> در کتاب بلد الامین آمده که در ابتدای هر بند «''بسم الله''» و در پایان هر بند «''سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ''» گفته شود.<ref>کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۲.</ref> | به گفته کفعمی در پایان هر بند، این عبارت خوانده میشود: «''سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ''».<ref>کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷.</ref> در کتاب بلد الامین آمده که در ابتدای هر بند «''بسم الله''» و در پایان هر بند «''سُبْحَانَک یا لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ یا رَبِّ یا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکرَامِ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ''» گفته شود.<ref>کفعمی، البلد الامین، ۱۴۱۸ق، ص۴۰۲.</ref> | ||
[[علامه مجلسی]] در کتاب [[زاد المعاد]] در ابتدای هر فصل، خاصیتی برای آن بیان شده است، مثلاً برای بند ۳ گفته: «''لطلب النصرة و سعة الرزق''» (برای در خواست نصرت و زیادشدن روزی)و برای بند ۲۴: «''لتنویر القلب و اقالة العثرات'' | [[علامه مجلسی]] در کتاب [[زاد المعاد]] در ابتدای هر فصل، خاصیتی برای آن بیان شده است، مثلاً برای بند ۳ گفته: «''لطلب النصرة و سعة الرزق''» (برای در خواست نصرت و زیادشدن روزی)و برای بند ۲۴: «''لتنویر القلب و اقالة العثرات''» (برای روشن شدن دل و بخشیده شدن لغزشها) و برای بند ۳۹: «''لرفع الفقر''»(برای ازبین رفتن فقر).<ref>نگاه کنید به: مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ۴۳۰-۴۴۲.</ref> | ||
در این دعا، بیشتر نامهای [[خدا]] و تعبیرات دیگر از [[قرآن]] گرفته شده است{{مدرک}} و آنها به گونهای در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابهاند.<ref> نگاه کنید به: کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> | در این دعا، بیشتر نامهای [[خدا]] و تعبیرات دیگر از [[قرآن]] گرفته شده است{{مدرک}} و آنها به گونهای در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابهاند.<ref> نگاه کنید به: کفعمی، المصباح، ۱۳۲۱ش، ص۲۴۷-۲۶۰.</ref> |