دعای یا من ارجوه: تفاوت میان نسخه‌ها

| ای آن‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی جویم، ای آن‌که در برابر عبادت اندک مزد بسیار می‌دهد، ای آن‌که به هرکه از او بخواهد می‌بخشد، ای آن‌که به هرکه از او نخواهد و او را نشناسد نیز می‌بخشد، عطایش از روی مهربانی و رحمت است، با درخواستم از تو، همهٔ خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کن و با درخواستم از تو همه شر دنیا و شر آخرت را از من بازگردان، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد، و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌نواز. ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، ریشم را بر آتش دوزخ حرام کن.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹.</ref>

}}

== سند ==

[[سید ابن طاووس]] عالم شیعه [[قرن ۷ هجری قمری|قرن هفتم قمری]]، در کتاب [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|اقبال الاعمال]]، دعای یا من ارجوه را ذکر کرده،<ref>ابن طاووس، إقبال الأعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۴۴.</ref> که به گفته [[علامه مجلسی]] سند آن [[حدیث صحیح|معتبر]] است.<ref> مجلسی، زاد المعاد، ۱۴۲۳ق، ص۱۶.</ref> این دعا را [[محمد بن عمر کشی|محمد بن عمر کَشّی]]، [[علم رجال|رجال‌شناس]] شیعه در [[قرن ۴ هجری قمری|قرن چهارم قمری]] نیز روایت کرده<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۶۶۷.</ref> و [[سید ابوالقاسم خویی]]، سند آن را [[حدیث ضعیف|ضعیف]] شمرده است؛<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش، ص۲۳۰.</ref> البته برخی نظر آیت‌الله خویی را نقد کرده و سند روایت را [[حدیث صحیح|صحیح]] دانسته‌اند.<ref>پیشگر، «گونه‌ها، اعتبار و ساختار دعای یا من ارجوه»، ص۷۰.</ref>