خاتمیت: تفاوت میان نسخه‌ها
←بی‌نیازی به پیامبران تبلیغی
(←نقد) |
|||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
=== بی‌نیازی به پیامبران تبلیغی=== | === بی‌نیازی به پیامبران تبلیغی=== | ||
یکی از علت‌های ظهور پیامبر جدید، بیان جزئیات شریعت و استمرار ارتباط بین خدا و مردم است؛ این مسئله در اسلام، از سوی پیامبر(ص) و [[امامان معصوم(ع)]] تأمین می‌شود و در دوره [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] امام دوازدهم نیز، تبیین دین، به [[مجتهدان]] واجد شرایط سپرده شده است. بنابراین ضرورتی برای وجود [[پیامبران تبلیغی]] هم باقی نمی‌ماند.<ref>مصباح یزدی، راهنماشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۱۸۶-۱۸۷.</ref> | یکی از علت‌های ظهور پیامبر جدید، بیان جزئیات شریعت و استمرار ارتباط بین خدا و مردم است؛ این مسئله در اسلام، از سوی پیامبر(ص) و [[امامان معصوم(ع)]] تأمین می‌شود و در دوره [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] امام دوازدهم نیز، تبیین دین، به [[مجتهدان]] واجد شرایط سپرده شده است. بنابراین ضرورتی برای وجود [[پیامبران تبلیغی]] هم باقی نمی‌ماند.<ref>مصباح یزدی، راهنماشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۱۸۶-۱۸۷.</ref> | ||
مطهری درباره خاتمیت بر این باور است که دوره خاتمیت | |||
نسبت به دوره‌های گذشته، نظیر دوره نهایی و تخصصی است نسبت به دوره‌های ابتدایی، یعنی دوره صاحب نظر شدن بشر است. | |||
مانند دوره دانشگاه که دوره تخصصی یعنی دوره صاحب نظر شدن است، دوره اجتهاد در فنّ مربوطه است. | |||
دوره دین خاتم برای بشر از نظر کلی، نه از نظر ملاحظه یک فرد بخصوص نسبت به فرد دیگر، دوره صاحب نظرشدن است. | |||
در دوره صاحب نظرشدن بشر است که در مسائل دینی اجتهاد و مجتهد شأن پیدا می‌کند. وی معتقد است که چنین چیزی در ادیان ابراهیم و موسی و عیسی وجود نداشته است و آنچه قرآن از آن تعبیر به «فقاهت» و «تفقه در دین» می‌کند به هیچ وجه در آن ادیان به چشم نمی‌خورد.<ref>مطهری، آشنایی باقرآن ، ج۲، ص۱۷.</ref> | |||
== اشکالات به خاتمیت == | == اشکالات به خاتمیت == | ||