آیه جلباب: تفاوت میان نسخهها
جز
←منظور از شناختهشدن چیست؟
جز (درج عکس) |
|||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
* طبق تفسیر نخست، که نظر خود طبرسی است، منظور از شناختهشدن در عبارت فوق، این است که معلوم شود آنها زن آزاد هستند و کنیز نیستند و برای همین مورد تعرض قرار نگیرند؛ زیرا در آن زمان برخی متعرض زنانی میشدند که آزاد نبودند. همچنین برخی از منافقان متعرض زنان آزاد میشدند و وقتی بازخواست میشدند، میگفتند گمان میکردیم کنیز هستند. با این کار، فرصت این بهانهتراشی از منافقان هم گرفته میشد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۱.</ref> | * طبق تفسیر نخست، که نظر خود طبرسی است، منظور از شناختهشدن در عبارت فوق، این است که معلوم شود آنها زن آزاد هستند و کنیز نیستند و برای همین مورد تعرض قرار نگیرند؛ زیرا در آن زمان برخی متعرض زنانی میشدند که آزاد نبودند. همچنین برخی از منافقان متعرض زنان آزاد میشدند و وقتی بازخواست میشدند، میگفتند گمان میکردیم کنیز هستند. با این کار، فرصت این بهانهتراشی از منافقان هم گرفته میشد.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۱.</ref> | ||
* تفسیر دوم که طبرسی آن را به جَبایی نسبت داده، میگوید منظور از شناختهشدن، آن است که دانسته شود آن زنان اهل حجاب و پاکدامناند تا مردان [[فاسق]] سمت آنها نروند؛ زیرا افراد فاسق وقتی ببینند زنی پوشش مناسب دارد و پاکدامن است، متعرضش نمیشوند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۱.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و [[مرتضی مطهری]] این برداشت را برگزیدهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۳۹-۳۴۰؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۵۰۴-۵۰۵.</ref> | * تفسیر دوم که طبرسی آن را به جَبایی{{یادداشت| ابوعلی محمد بن عبدالوهاب بن سلام ۲۳۵-۳۰۳ق. متکلم معتزلی و صاحب نظر در تفسیر که گزیدههایی از تفسیرش را در آثار مفسران بعدی مانند: التبیان شیخ طوسی، مجمع البیان طبرسی، و التفسیر الکبیر فخررازی میتوان یافت. https://www.cgie.org.ir/fa/article/223775/%D8%AC%D8%A8%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%8C-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B9%D9%84%DB%8C}} نسبت داده، میگوید منظور از شناختهشدن، آن است که دانسته شود آن زنان اهل حجاب و پاکدامناند تا مردان [[فاسق]] سمت آنها نروند؛ زیرا افراد فاسق وقتی ببینند زنی پوشش مناسب دارد و پاکدامن است، متعرضش نمیشوند.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۸، ص۵۸۱.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] و [[مرتضی مطهری]] این برداشت را برگزیدهاند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۳۹-۳۴۰؛ مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱۹، ص۵۰۴-۵۰۵.</ref> | ||
==کاربرد فقهی== | ==کاربرد فقهی== |