تواتر: تفاوت میان نسخه‌ها

این واژه از ریشه «و ت ر» (به معنای «فرد»)، به معنای در پی هم آمدن و پیاپی شدن است.<ref>فَراهیدی، کتاب العین، ذیل واژه «وتر»؛ بیهقی، تاج المصادر، ج۲، ص۸۶۲.</ref> این واژه و واژه هم‌ارز آن (مواتره) در جایی به کار می‌رود که افراد یک چیز یکی پس از دیگری، با اندکی فاصله زمانی پدید می‌آیند.<ref>ابن فارِس، معجم مقاییس اللغه، ذیل واژه «وتر»؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه «وتر»</ref> متواتر یکی از اصطلاحات علم [[علم عروض|عروض]] نیز هست.<ref>شمس قیس، کتاب المعجم فی معاییر اشعار العجم، ص۲۷۴.</ref>