پرش به محتوا

مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۱۶۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۱ مهٔ ۲۰۱۶
جز
تکمیل شناسه
imported>Mahdiemadi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahdiemadi
جز (تکمیل شناسه)
خط ۱: خط ۱:
'''مهدی''' به معنای راهنمایی شده به دست خدا، در اصطلاح روایات اسلامی یکی از القاب [[منجی]] اسلامی و در باورهای شیعی، لقب [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم(ع)]] [[شیعه|شیعیان]] است که سرانجام [[ظهور]] و زمین را از عدل و داد پر می‌کند.
'''مهدی''' به معنای راهنمایی شده به دست خدا، در اصطلاح روایات اسلامی یکی از القاب [[منجی]] اسلامی و در باورهای شیعی، لقب [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام دوازدهم(ع)]] [[شیعه|شیعیان]] است که سرانجام [[ظهور]] و زمین را از عدل و داد پر می‌کند. از آنجا که پیامبر(ص) درباره ظهور منجی به نام مهدی از خاندان خود وعده داده بود، مسلمانان از واپسین روزهای پس از رحلت پیامبر، منتظر ظهور مهدی (ع) بودند.
 
برخی از گروه‎های اسلامی نظیر [[زیدیه|زیدیان]] و [[بنی عباس]] با انتخاب لقب مهدی به رهبران قیام خود علیه دستگاه حاکم و با ادعای برپایی عدالت و از بین بردن ظلم، توده‎های معتقد به مهدی موعود را به خود جلب و از آن برای تثبیت حکومت خود استفاده می‎کردند. بر اساس برخی گزارش‎ها لقب مهدی در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت نیز برای بزرگان به کار می‌رفته است. برخی محققان مدعی‎اند نخستین کسی که مهدی را در کاربرد اعتقادی آن به عنوان [[منجی]] به کاربرد [[ابو اسحاق کعب بن ماته بن حیسوء حمیری]] (درگذشت۳۴ق) است. 


==معنای لغوی==
==معنای لغوی==
خط ۱۲: خط ۱۴:
در روایاتی که شیعه و سنی نقل کرده‌اند، پیامبر اکرم(ص) ظهور مردی از خاندان خویش با نام مهدی(ع) را وعده داده و اعلام داشته است که او زمین را از عدالت و قسط لبریز خواهد کرد همان گونه که از ظلم و بی‌عدالتی پر شده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۸۷.</ref> از این روی مسلمانان از نخستین ایام بعد از رحلت پیامبر(ص) منتظر ظهور مهدی(ع) بودند.
در روایاتی که شیعه و سنی نقل کرده‌اند، پیامبر اکرم(ص) ظهور مردی از خاندان خویش با نام مهدی(ع) را وعده داده و اعلام داشته است که او زمین را از عدالت و قسط لبریز خواهد کرد همان گونه که از ظلم و بی‌عدالتی پر شده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۸۷.</ref> از این روی مسلمانان از نخستین ایام بعد از رحلت پیامبر(ص) منتظر ظهور مهدی(ع) بودند.


لقب مهدی  در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل نیز برای بزرگان به کار می‌رفته است. [[حسان بن ثابت]] (متوفی ۵۴/ ۶۷۳) در قصیده‌ای برای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است:
لقب مهدی  در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل نیز برای بزرگان به کار می‌رفته است. [[حسان بن ثابت]] (درگذشت ۵۴ق/۶۷۳م) در قصیده‌ای برای [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است:
{{شعر}}{{ب|جزاء علی المهدی اصبح ثاویا|یا خیر من وطأ الحصا لا تبعدی<ref>جاسم حسین، ص۳۵.</ref>}}{{پایان شعر}}
{{شعر}}{{ب|جزاء علی المهدی اصبح ثاویا|یا خیر من وطأ الحصا لا تبعدی<ref>جاسم حسین، ص۳۵.</ref>}}{{پایان شعر}}


[[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صرد]] نیز [[امام حسین]](ع) را پس از شهادتش، مهدی بن مهدی خوانده است.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱۲، ص۲۰.</ref>
[[سلیمان بن صرد خزاعی|سلیمان بن صرد]] نیز [[امام حسین]](ع) را پس از شهادتش، مهدی بن مهدی خوانده است.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱۲، ص۲۰.</ref>


بنا به گفته [[راجکوسکی]]، نخستین کسی که مهدی را در کاربرد اعتقادی آن به عنوان [[منجی]] به کار برد [[ابو اسحاق کعب بن ماته بن حیسوء حمیری]] (درگذشت۳۴ق/۶۵۴م) است .<ref> جاسم حسین، ص۳۵.</ref>
بر اساس ادعای [[راجکوسکی]]، نخستین کسی که مهدی را در کاربرد اعتقادی آن به عنوان [[منجی]] به کاربرد [[ابو اسحاق کعب بن ماته بن حیسوء حمیری]] (درگذشت۳۴ق/۶۵۴م) است.<ref> جاسم حسین، ص۳۵.</ref>


===در القاب خلفای عباسی===
===در القاب خلفای عباسی===
کاربر ناشناس