پرش به محتوا

مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۴۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ ژوئن ۲۰۱۵
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian
imported>Eahmadian
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
==معنای لغوی و اصطلاحی==
==معنای لغوی و اصطلاحی==
مهدی صفت مفعولی و به معنی شخص راهنمایی شده به دست [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، ج۱۵، ص۳۵۴.</ref>این کلمه از ماده «ه ـ د ـ ی» به معنای هدایت و راهنمایی از روی لطف و خیرخواهی است. گویا معنای «هدایت» در اینجا مقابل ضلالت است و به راهنمایی معنوی اشاره دارد.<ref>نک: قاموس قرآن، 7، 145؛ ابن منظور، لسان العرب، ج15، 353.</ref>
مهدی صفت مفعولی و به معنی شخص راهنمایی شده به دست [[خدا]] است.<ref>ابن منظور، ج۱۵، ص۳۵۴.</ref>این کلمه از ماده «ه ـ د ـ ی» به معنای هدایت و راهنمایی از روی لطف و خیرخواهی است. گویا معنای «هدایت» در اینجا مقابل ضلالت است و به راهنمایی معنوی اشاره دارد.<ref>نک: قاموس قرآن، 7، 145؛ ابن منظور، لسان العرب، ج15، 353.</ref>
اهل سنت غالبا این لقب را به صیغه جمع برای چهار [[خلیفه]] بعد از پیامبر(ص)، که آنان را [[خلفای راشدین]] می‌خوانند، به صورت «الخفاء الراشدون المهدیون»، به کار می‌برند.<ref>ابن منظور، ج۱۵، ص۳۵۴.</ref> [[سلیمان بن صرد]] [[امام حسین]](ع) را پس از شهادتش، مهدی بن مهدی خواند.<ref>ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۱۲، ص۲۰.</ref>
==تاریخچه==
==تاریخچه==
واژه مهدی  در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل برای بزرگان کار رفته است. به عنوان مثال، [[حسان بن ثابت]] (متوفی ۵۴/ ۶۷۳) واژه مهدی را در قصیده‌ای برای [[پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است:
واژه مهدی  در صدر [[اسلام]] از باب بزرگداشت و تجلیل برای بزرگان کار رفته است. به عنوان مثال، [[حسان بن ثابت]] (متوفی ۵۴/ ۶۷۳) واژه مهدی را در قصیده‌ای برای [[پیامبر اکرم(ص)]] از این لقب برای اشاره با آن حضرت استفاده کرده است:
کاربر ناشناس