افسانه ارینب: تفاوت میان نسخه‌ها

افسانه اُرَیْنِب بنابه نقل دینوری این‌گونه است: [[یزید بن معاویه]] شبی در حضور یکی از خدمتکاران پدرش، از پدرش [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]] گله کرد که از حال او غافل است. معاویه خبردار شد و یزید را طلبید و از احوال او جویا شد. یزید گفت: من زیبایی و کمال ارینب بنت اسحاق را شنیده و عاشق شدم و مشتاق به [[ازدواج]] با او بودم؛ اما چنین نشد و او با پسر عمویش، عبدالله بن سلام، فرماندار [[عراق]]، ازدواج کرد؛ ولی عشق او همچنان در دل من زنده است. معاویه، عبدالله بن سلام را احضار کرد و با کمک [[ابوهریره]] و [[ابودرداء]] به او فهماند که قصد دارد دخترش را به ازدواج او درآورد؛ اما شرط دخترش [[طلاق]] دادن ارینب است. عبدالله پذیرفت و در حضور ابوهریره و ابودرداء، ارینب را طلاق داد؛ ولی معاویه از ازدواج او با دخترش منصرف شد.  

پس از مدتی،‌ معاویه ابودرداء را برای خواستگاری ارینب به عراق فرستاد. ابودرداء در عراق پیش از خواستگاری، برای عرض ارادت به دیدار [[امام حسین(ع)]] رفت و ماجرای خواستگاری یزید را برای او تعریف کرد. امام از او خواست ارینب را برای او نیز خواستگاری کند. ارینب پس از شناختن خواستگارانش، کار خود را به ابودرداء واگذار کرد. ابودرداء حسین بن علی(ع) را محبوب‌تر دانست و ارینب با امام ازدواج کرد. پس از مدتی عبدالله بن سلام دچار تنگدستی شد و برای دریافت اموال امانتی خود نزد ارینب، به او مراجعه کرد. امام متوجه شد که آن دو همچنان به یکدیگر علاقمندند، ازاین‌رو، ارینب را [[سه‌طلاقه]] کرد و گفت که قصدش از ازدواج با ارینب، زیبایی و ثروتش نبود، بلکه تصمیم داشت او را به شوهرش بازگرداند و آنها دوباره ازدواج کردند.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۱۵-۲۲۳.</ref>