Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۶۶۶
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:تابلو معرق علی ای همای رحمت.jpg|بندانگشتی|300px|تابلوی معرقکاری «علی ای همای رحمت» با خط نستعلیق. ساخته سهیل مالکی.]] | [[پرونده:تابلو معرق علی ای همای رحمت.jpg|بندانگشتی|300px|تابلوی معرقکاری «علی ای همای رحمت» با خط نستعلیق. ساخته سهیل مالکی.]] | ||
'''همای رحمت''' غزلی در [[فضائل امام علی(ع)|مدح امام علی(ع)]] از [[سید محمدحسین شهریار]] (درگذشته: ۱۳۶۷ش) که با مصرع «علی ای همای رحمت» آغاز میشود. این غزل را مظهر اعتقاد و [[اخلاص]] و ارادت شهریار نسبت به [[امام علی(ع)]] دانستهاند. همای رحمت مورد توجه علما، شاعران و [[روضهخوانی|روضهخوانان]] بوده است و علمایی همچون [[سید | '''همای رحمت''' غزلی در [[فضائل امام علی(ع)|مدح امام علی(ع)]] از [[سید محمدحسین شهریار]] (درگذشته: ۱۳۶۷ش) که با مصرع «علی ای همای رحمت» آغاز میشود. این غزل را مظهر اعتقاد و [[اخلاص]] و ارادت شهریار نسبت به [[امام علی(ع)]] دانستهاند. همای رحمت مورد توجه علما، شاعران و [[روضهخوانی|روضهخوانان]] بوده است و علمایی همچون [[سید شهابالدین مرعشی نجفی|آیتالله مرعشی نجفی]]، [[سید رضا بهاءالدینی|آیتالله بهاءالدینی]] و [[سید علی خامنهای|آیتالله خامنهای]] آن را ستودهاند. به گفته آیتالله مرعشی نجفی، این غزل با چنین مضمون عالی، به شهریار [[الهام]] شده است. | ||
اشعاری با وام گرفتن مصرع یا ابیاتی از این غزل نیز سروده شده است. | اشعاری با وام گرفتن مصرع یا ابیاتی از این غزل نیز سروده شده است. | ||
==معرفی و جایگاه== | ==معرفی و جایگاه== | ||
غزل «علی ای همای رحمت» معروف به همای رحمت، از مشهورترین سرودههای [[سید محمدحسین شهریار]] در [[فضائل امام علی(ع)|مدح امام علی(ع)]] است.<ref>فتحیپور، «سیمرغ سهند»، ص۱۹۰.</ref> این غزل موجب شهرت بیشتر شهریار شد.<ref>فتحیپور، «سیمرغ سهند»، ص۱۹۰.</ref> | غزل «علی ای همای رحمت» معروف به همای رحمت، از مشهورترین سرودههای [[سید محمدحسین شهریار]] در [[فضائل امام علی(ع)|مدح امام علی(ع)]] است.<ref>فتحیپور، «سیمرغ سهند»، ص۱۹۰.</ref> این غزل موجب شهرت بیشتر شهریار شد.<ref>فتحیپور، «سیمرغ سهند»، ص۱۹۰.</ref> | ||
خط ۹: | خط ۱۰: | ||
شعر همای رحمت، مورد توجه علما و شاعران [[شیعه]] بوده است. چندین شعر با وام گرفتن مصرع یا ابیاتی از آن با همان وزن و قافیه (تضمین) سروده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: احمدی بیرجندی، در ساحل غدیر، ۱۳۷۷ش، ص۱۴۵. </ref> | شعر همای رحمت، مورد توجه علما و شاعران [[شیعه]] بوده است. چندین شعر با وام گرفتن مصرع یا ابیاتی از آن با همان وزن و قافیه (تضمین) سروده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: احمدی بیرجندی، در ساحل غدیر، ۱۳۷۷ش، ص۱۴۵. </ref> | ||
نقل شده که [[سید رضا بهاءالدینی|آیتالله سید رضا بهاءالدینی]]، [[فقیه]] و [[عرفان|عارف]] شیعی معاصر، گفته است: «بنده اشعار زیادی درباره [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] به خصوص [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] شنیدهام؛ اما هیچ شعری همچون «علی ای همای رحمت» شهریار تبریزی جذابیت نداشته است. به همین جهت او را [[دعا]] کردم | نقل شده که [[سید رضا بهاءالدینی|آیتالله سید رضا بهاءالدینی]]، [[فقیه]] و [[عرفان|عارف]] شیعی معاصر، گفته است: «بنده اشعار زیادی درباره [[اهل البیت علیهم السلام|اهل بیت(ع)]] به خصوص [[امام علی علیهالسلام|حضرت علی(ع)]] شنیدهام؛ اما هیچ شعری همچون «علی ای همای رحمت» شهریار تبریزی جذابیت نداشته است. به همین جهت او را [[دعا]] کردم.»<ref>تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۳.</ref> | ||
از [[سید شهابالدین مرعشی نجفی|آیتالله مرعشی نجفی]] نقل شده است که در خواب امام علی(ع) را دید. امام فرمود شاعران اهل بیت ما را بیاورید. دیدم چند تن از شاعران عرب را آوردند. سپس امام فرمود شاعران فارسی زبان را بیاورید. دیدم شاعران فارسی زبان همچون محتشم کاشانی آمدند. امام علی(ع) پرسید: شهریار ما کجاست؟ شهریار آمد و امام به او فرمود شعرت را بخوان. شهریار شعر همای رحمت را خواند. مرعشی نجفی میگوید شعر شهریار که تمام شد، از خواب بیدار شدم و سراغ شهریار را گرفتم. گفتند شاعری از شهر [[تبریز]] است. او را به [[قم]] دعوت کردم و دیدم همان کسی است که در حضور امام علی(ع) شعر خواند. از او پرسیدم این شعر را کی سرودهای؟ شهریار با تعجب گفت شما از کجا خبر دارید؟ من این شعر را برای کسی نخواندم و کسی از آن خبر ندارد؛ چون تازه سرودهام. هنگامی که شهریار زمان سرودن شعر را گفت، معلوم شد که مقارن همان خواب سروده شده است.<ref>ربانی، درسهایی از تاریخ فقیهان شیعه، شرکت چاپ و نشر بین الملل، ج۱، ص۲۲۴-۲۲۷؛ تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۳ و۱۳۴.</ref> پس از نقل این خواب، مرعشی نجفی چندین بار گفت که در سرودن این غزل، به شهریار [[الهام]] شده که توانسته چنین غزلی با این مضامین عالی بسراید.<ref>ربانی، درسهایی از تاریخ فقیهان شیعه، شرکت چاپ و نشر بین الملل، ج۱، ص۲۲۷.</ref> | از [[سید شهابالدین مرعشی نجفی|آیتالله مرعشی نجفی]] نقل شده است که در خواب امام علی(ع) را دید. امام فرمود شاعران اهل بیت ما را بیاورید. دیدم چند تن از شاعران عرب را آوردند. سپس امام فرمود شاعران فارسی زبان را بیاورید. دیدم شاعران فارسی زبان همچون محتشم کاشانی آمدند. امام علی(ع) پرسید: شهریار ما کجاست؟ شهریار آمد و امام به او فرمود شعرت را بخوان. شهریار شعر همای رحمت را خواند. مرعشی نجفی میگوید شعر شهریار که تمام شد، از خواب بیدار شدم و سراغ شهریار را گرفتم. گفتند شاعری از شهر [[تبریز]] است. او را به [[قم]] دعوت کردم و دیدم همان کسی است که در حضور امام علی(ع) شعر خواند. از او پرسیدم این شعر را کی سرودهای؟ شهریار با تعجب گفت شما از کجا خبر دارید؟ من این شعر را برای کسی نخواندم و کسی از آن خبر ندارد؛ چون تازه سرودهام. هنگامی که شهریار زمان سرودن شعر را گفت، معلوم شد که مقارن همان خواب سروده شده است.<ref>ربانی، درسهایی از تاریخ فقیهان شیعه، شرکت چاپ و نشر بین الملل، ج۱، ص۲۲۴-۲۲۷؛ تنها، اهل بیت(ع) در شعر سید حیدر آملی و شهریار، ۱۳۹۳ش، ص۱۳۳ و۱۳۴.</ref> پس از نقل این خواب، مرعشی نجفی چندین بار گفت که در سرودن این غزل، به شهریار [[الهام]] شده که توانسته چنین غزلی با این مضامین عالی بسراید.<ref>ربانی، درسهایی از تاریخ فقیهان شیعه، شرکت چاپ و نشر بین الملل، ج۱، ص۲۲۷.</ref> |