کاربر ناشناس
یوسف بن احمد بحرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←آثار علمی) |
imported>Kmhoseini بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
شیخ یوسف در ۷۹ سالگی در [[۴ ربیع‌الاول]] [[سال ۱۱۸۶ هجری قمری|۱۱۸۶ق]]<ref>قمی، عباس، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۰۸.</ref> در [[کربلا]] از دنیا رفت. بنا به وصیتش [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]] بر او [[نماز میت|نماز]] گزارد و در [[حرم امام حسین(ع)]]<ref>دوانی، آقامحمدباقر بن محمد اکمل اصفهانی معروف به وحید بهبهانی، ص۱۲۴.</ref> و در پایین پای [[شهدای کربلا]] [[دفن]] شد.<ref>شبر، ادب الطف، ۱۴۰۹ ق، ج۶، ص۱۶</ref> | شیخ یوسف در ۷۹ سالگی در [[۴ ربیع‌الاول]] [[سال ۱۱۸۶ هجری قمری|۱۱۸۶ق]]<ref>قمی، عباس، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۰۸.</ref> در [[کربلا]] از دنیا رفت. بنا به وصیتش [[محمدباقر بهبهانی|وحید بهبهانی]] بر او [[نماز میت|نماز]] گزارد و در [[حرم امام حسین(ع)]]<ref>دوانی، آقامحمدباقر بن محمد اکمل اصفهانی معروف به وحید بهبهانی، ص۱۲۴.</ref> و در پایین پای [[شهدای کربلا]] [[دفن]] شد.<ref>شبر، ادب الطف، ۱۴۰۹ ق، ج۶، ص۱۶</ref> | ||
== | ===سفر قطیف=== | ||
دوران زندگی شیخ یوسف بحرانی با حوادث زیادی همراه بود که موجب شد او از شهری به شهر دیگر روانه شود. در آغاز کودکی، شاهد جنگ‌های قبیله‌ای بین دو قبیله الهوله و اَلْعَتوب بود. سپس بر اثر هجوم پی در پی سلطانِ [[عمان]] به بحرین، به [[قطیف]] مهاجرت کرد و با مرگ پدر، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت. دو سال در قطیف ماند و نزد شیخ [[حسین ماحوزی]]، [[فقیه|فقیهِ]] [[مجتهد]] و مخالف علنی مسلک [[اخباری‌گری]] (متوفی ۱۱۸۱ ق) شاگردی کرد.{{مدرک}} | دوران زندگی شیخ یوسف بحرانی با حوادث زیادی همراه بود که موجب شد او از شهری به شهر دیگر روانه شود. در آغاز کودکی، شاهد جنگ‌های قبیله‌ای بین دو قبیله الهوله و اَلْعَتوب بود. سپس بر اثر هجوم پی در پی سلطانِ [[عمان]] به بحرین، به [[قطیف]] مهاجرت کرد و با مرگ پدر، سرپرستی خانواده را بر عهده گرفت. دو سال در قطیف ماند و نزد شیخ [[حسین ماحوزی]]، [[فقیه|فقیهِ]] [[مجتهد]] و مخالف علنی مسلک [[اخباری‌گری]] (متوفی ۱۱۸۱ ق) شاگردی کرد.{{مدرک}} | ||
===اقامت در شیراز=== | |||
پس از مصالحه دولت ایران و سلطان عمان و آزادی بحرین، به وطن بازگشت و چند سال نزد عالمان آنجا درس خواند. پس از بازگشت از سفر [[حج]] و توقف در قطیف برای فراگیری حدیث از ماحوزی، به علت فشارهای مالی و آشفتگی اوضاع داخلی بحرین، در سال ۱۱۴۰ق به ایران مهاجرت کرد. بحرانی، پس از مدت کوتاهی اقامت در [[کرمان]]، به [[شیراز]] رفت و به دلیل احترامی که محمدتقی خان، حاکم [[شیراز]]، برای او قائل شد، چند سال با آرامش به تدریس، تألیف و ادای وظایف دینی پرداخت و نزد [[شیخ عبدالله بلادی بحرانی]](درگذشته ۱۱۴۸ ق) شاگردی کرد. او امام جمعه شيراز بود و چهارده سال در آنجا ماند. با یورش نعيم دان خان در سال ۱۱۵۶ق به شيراز، شيخ يوسف خانواده‌اش را به بحرين باز گرداند و خودش به فسا رفت و هشت سال سکونت کرد و به تدريس و كشاورزی پرداخت. وی در آنجا آغاز به نگارش كتاب | پس از مصالحه دولت ایران و سلطان عمان و آزادی بحرین، به وطن بازگشت و چند سال نزد عالمان آنجا درس خواند. پس از بازگشت از سفر [[حج]] و توقف در قطیف برای فراگیری حدیث از ماحوزی، به علت فشارهای مالی و آشفتگی اوضاع داخلی بحرین، در سال ۱۱۴۰ق به ایران مهاجرت کرد.<ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۴ </ref> بحرانی، پس از مدت کوتاهی اقامت در [[کرمان]]، به [[شیراز]] رفت و به دلیل احترامی که محمدتقی خان، حاکم [[شیراز]]، برای او قائل شد، چند سال با آرامش به تدریس، تألیف و ادای وظایف دینی پرداخت و نزد [[شیخ عبدالله بلادی بحرانی]](درگذشته ۱۱۴۸ ق) شاگردی کرد. او امام جمعه شيراز بود و چهارده سال در آنجا ماند. <ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۵ </ref> | ||
===اقامت در فسا=== | |||
با یورش نعيم دان خان در سال ۱۱۵۶ق به شيراز، شيخ يوسف خانواده‌اش را به بحرين باز گرداند و خودش به فسا رفت و هشت سال سکونت کرد و به تدريس و كشاورزی پرداخت. وی در آنجا آغاز به نگارش كتاب [[الحدائق الناضرة فی احکام العترة الطاهرة (کتاب)|الحدائق الناضره في احكام العترة الطاهره]] نمود. اما باز نعيم دان خان، حاكم اشغالگر شيراز در سال ۱۱۶۴ق فسا را نيز اشغال كرد. کتاب‌ها و اموال شیخ یوسف بحرانی هم از بین رفت. او این بار به اصطهبانات سپس مشهد، قم و بهبهان رفت. کتاب «اجوبة المسائل البهبهانيّه» حاصل این زمان است. پس از آن راهی كربلا شد و در آنجا اقامت کرد.<ref>بحرانی، لؤلؤ البحرين، ص ۴۴۵ ؛ آزاد کشمیری، نجوم السماء فى تراجم العلماء، ۱۳۸۷ش، متن ج۱، ص۳۰۳.</ref> | |||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
*پدرش شیخ احمد بحرانی؛ | *پدرش شیخ احمد بحرانی؛ | ||