Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
(درج الگوی درجه بندی) |
|||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ارث زن از اموال غیرمنقول شوهر== | ==ارث زن از اموال غیرمنقول شوهر== | ||
{{اصلی|ارث زن از اموال غیرمنقول شوهر}} | {{اصلی|ارث زن از اموال غیرمنقول شوهر}} | ||
برخی فقهای معاصر شیعه معتقدند زن علاوه بر اموال منقول از اموال غیر منقول همسر خود نیز ارث میبرد.<ref>[http://clk.journals.pnu.ac.ir/article_288.html «تحوّل درحقوق ارث زن از اموال غیر منقول | برخی فقهای معاصر شیعه معتقدند زن علاوه بر اموال منقول از اموال غیر منقول همسر خود نیز ارث میبرد.<ref>[http://clk.journals.pnu.ac.ir/article_288.html صادقیمقدم، «تحوّل درحقوق ارث زن از اموال غیر منقول شوهر»، ۱۳۹۱ش.]</ref> | ||
براساس این [[فتوا|فتاوا]] در اصلاحیه ماده قانون ۹۴۶ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران آمده است: «زوج از تمام اموال زوجه ارث میبرد و زوجه در صورت فرزنددار بودن زوج یک هشتم از عین اموال منقول و یک هشتم از قیمت اموال غیرمنقول اعم از عرصه و اعیان ارث میبرد در صورتی که زوج هیچ فرزندی نداشته باشد سهم زوجه یک چهارم از کلیه اموال به ترتیب فوق میباشد».<ref>[https://pjorm.mashhad.ir/citizenship_education/1057704-%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D9%84-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D8%AB-%D8%A8%D8%B1%D8%AF.html «زن از کدام اموال شوهر ارث می برد»]</ref> | براساس این [[فتوا|فتاوا]] در اصلاحیه ماده قانون ۹۴۶ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران آمده است: «زوج از تمام اموال زوجه ارث میبرد و زوجه در صورت فرزنددار بودن زوج یک هشتم از عین اموال منقول و یک هشتم از قیمت اموال غیرمنقول اعم از عرصه و اعیان ارث میبرد در صورتی که زوج هیچ فرزندی نداشته باشد سهم زوجه یک چهارم از کلیه اموال به ترتیب فوق میباشد».<ref>[https://pjorm.mashhad.ir/citizenship_education/1057704-%DA%A9%D8%AF%D8%A7%D9%85-%D8%A7%D9%85%D9%88%D8%A7%D9%84-%D8%B4%D9%88%D9%87%D8%B1-%D8%A7%D8%B1%D8%AB-%D8%A8%D8%B1%D8%AF.html «زن از کدام اموال شوهر ارث می برد»]، معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری خراسان رضوی.</ref> | ||
روایاتی نیز بر این مطلب دلالت دارند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۴۹.</ref> | روایاتی نیز بر این مطلب دلالت دارند.<ref>صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۳۴۹.</ref> | ||