پرش به محتوا

حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (←‏منابع: تمیزکاری)
خط ۸۶: خط ۸۶:
[[پرونده:قبر خدیجه.jpg|200px|بندانگشتی|[[قبرستان معلاة]] قبل از تخریب آرامگاه حضرت خدیجه]]
[[پرونده:قبر خدیجه.jpg|200px|بندانگشتی|[[قبرستان معلاة]] قبل از تخریب آرامگاه حضرت خدیجه]]
[[پرونده:حجون2.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر کنونی [[قبرستان معلاة]]]]
[[پرونده:حجون2.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر کنونی [[قبرستان معلاة]]]]
بیشتر منابع تاریخی، وفات خدیجه(س) را در [[سال دهم بعثت]]، یعنی سه سال قبل از [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] ذکر کرده‌اند.<ref> ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۱۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.</ref> این منابع، سن خدیجه(س) را هنگام [[وفات]]، ۶۵ سال دانسته‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳.</ref> ابن عبدالبر، سن خدیجه(س) را هنگام وفات، ۶۴ سال و شش ماه ذکر می‌کند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۱۸.</ref> اما بیهقی سن او را ۵۰ سال دانسته‌ است.<ref> بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۷۲.</ref> برخی از منابع، سال رحلت خدیجه(س) را همان سال درگذشت [[ابوطالب]] و اندکی بعد از آن دانسته‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳؛ ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۵۱.</ref> ابن سعد، رحلت خدیجه(س) را ۳۵ روز پس از وفات ابوطالب می‌داند.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج‏۱، ص۹۶.</ref> وی و برخی دیگر از مورخان، زمان رحلت خدیجه را، [[دهم رمضان]] سال دهم بعثت ذکر کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.</ref> [[ابوطالب]] عموی پیامبر نیز در همین سال از دنیا رفت. پیامبر این سال را [[عام الحزن|عام الحزن]] نامید.<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۵.</ref>  
بیشتر منابع تاریخی، وفات خدیجه(س) را در [[سال دهم بعثت]]، یعنی سه سال قبل از [[هجرت به مدینه|هجرت پیامبر(ص)]] از [[مکه]] به [[مدینه]] ذکر کرده‌اند.<ref> ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۵۱؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۱۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.</ref> این منابع، سن خدیجه(س) را هنگام وفات، ۶۵ سال دانسته‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳.</ref> ابن عبدالبر، سن خدیجه(س) را هنگام وفات، ۶۴ سال و شش ماه ذکر می‌کند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۱۸.</ref> اما بیهقی سن او را ۵۰ سال دانسته‌ است.<ref> بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۷۲.</ref> برخی از منابع، سال رحلت خدیجه(س) را همان سال درگذشت [[ابوطالب]] و اندکی بعد از آن دانسته‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۱۱، ص۴۹۳؛ ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۱۵۱.</ref> ابن سعد، رحلت خدیجه(س) را ۳۵ روز پس از وفات ابوطالب می‌داند.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج‏۱، ص۹۶.</ref> وی و برخی دیگر از مورخان، زمان رحلت خدیجه را، [[دهم رمضان]] سال دهم بعثت ذکر کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات‏ الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۱۴.</ref> [[ابوطالب]] عموی پیامبر نیز در همین سال از دنیا رفت. پیامبر این سال را [[عام الحزن|عام الحزن]] نامید.<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۴۵.</ref>  


===آرامگاه ===
===آرامگاه ===
[[پرونده:تصویر قدیمی و کمیاب از بارگاه خدیجه و فرزندش قاسم.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر قدیمی از بارگاه  
[[پرونده:تصویر قدیمی و کمیاب از بارگاه خدیجه و فرزندش قاسم.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر قدیمی از بارگاه  
خدیجه و فرزندش [[قاسم فرزند رسول خدا|قاسم]]]]
خدیجه و فرزندش [[قاسم فرزند رسول خدا|قاسم]]]]
بنا بر [[حدیث|روایات]] اسلامی، پیامبر(ص) ابتدا با ردای خودش و سپس با ردای بهشتی، خدیجه(س) را [[کفن]] کرد و او را در [[قبرستان معلاة]] در مکه به خاک سپرد.<ref>جاسر، اماکن تاریخی اسلامی در مکه مکرّمه، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۵.</ref> در قرن هشتم آرامگاه حضرت خدیجه(س) با گنبدی مرتفع ساخته شد.<ref>جاسر، اماکن تاریخی اسلامی در مکه مکرّمه، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۵.</ref> این آرامگاه احتمالاً تا سال ۹۵۰ که [[سلطان سلیمان قانونی]]، پادشاه عثمانی، آن را به شیوه مقابر مصری تجدید بنا کرد و گنبد بلندی بر آن ساخت، تخریب نشده بود. تا زمان احداث بنای جدید، مزار حضرت خدیجه(س) فقط یک صندوق چوبی داشت. این آرامگاه، براساس کتیبه آن، در سال ۱۲۹۸ مرمت شد.<ref>رفعت پاشا، مرآةالحرمین، ۱۳۷۷ش، ص ۶۴.</ref> فراهانی در قرن سیزدهم<ref>فراهانی، سفرنامه میرزامحمدحسین حسینی فراهانی، ۱۳۶۲ش، ص۲۰۲.</ref> از [[ضریح]] چوبین آن، که با پارچه مخمل گلابتون دوزی شده پوشیده شده بود، و نیز از وجود متولی و خادم و [[زیارتنامه|زیارت‌نامه خوانِ]] این بقعه خبر داده است.
بنا بر [[حدیث|روایات]] اسلامی، پیامبر(ص) ابتدا با ردای خودش و سپس با ردای بهشتی، خدیجه(س) را [[کفن]] کرد و او را در [[قبرستان معلاة]] در مکه به خاک سپرد.<ref>جاسر، اماکن تاریخی اسلامی در مکه مکرّمه، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۵.</ref> در قرن هشتم آرامگاه حضرت خدیجه(س) با گنبدی مرتفع ساخته شد.<ref>جاسر، اماکن تاریخی اسلامی در مکه مکرّمه، ۱۳۷۶ش، ص۱۱۵.</ref> در سال ۹۵۰ق [[سلطان سلیمان قانونی]]، پادشاه عثمانی، آن را به شیوه مقابر مصری تجدید بنا کرد و گنبد بلندی بر آن ساخت. تا زمان احداث بنای جدید، مزار حضرت خدیجه(س) فقط یک صندوق چوبی داشت. این آرامگاه، براساس کتیبه آن، در سال ۱۲۹۸ مرمت شد.<ref> رفعت‌پاشا، مرآةالحرمین، ۱۳۷۷ش، ص۶۴.</ref> فراهانی در قرن سیزدهم در سفرنامه خود از [[ضریح]] چوبین آن، که با پارچه مخمل گلابتون دوزی شده پوشیده شده بود، و نیز از وجود متولی و خادم و [[زیارتنامه|زیارت‌نامه‌خوانِ]] این [[بقعه]] خبر داده است.<ref>فراهانی، سفرنامه میرزامحمدحسین حسینی فراهانی، ۱۳۶۲ش، ص۲۰۲.</ref>
همچنین بسیاری از زائران و حج‌گزاران که پیش از حکومت آل سعود و تخریب بسیاری از اماکن تاریخی و مذهبی (۱۳۰۵ش) به دست این حکومت، به مکه رفته‌اند، از مقبره او یاد کرده‌ و توصیفاتی از آن را ذکر کرده‌اند.<ref>نک: حسام السلطنه، دلیل الانام، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۶؛ حیدرآبادی، روزنامچه سفر حج و عتبات، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۵.</ref> امروزه مدفن خدیجه بنای مختصری دارد و زیارتگاه حج‌گزاران و زائران مکه است.
همچنین بسیاری از زائران و حج‌گزاران که پیش از تخریب بسیاری از اماکن تاریخی و مذهبی (۱۳۰۵ش) به‌دست حکومت آل سعود، به مکه رفته‌اند، از مقبره او یاد کرده‌ و توصیفاتی از آن را ذکر کرده‌اند.<ref>نگاه کنید به حسام السلطنه، دلیل الانام، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۶؛ حیدرآبادی، روزنامچه سفر حج و عتبات، ۱۳۹۰ش، ص۲۳۵.</ref> امروزه مدفن خدیجه بنای مختصری دارد و زیارتگاه حج‌گزاران و زائران مکه است.


==تک‌نگاری==
==تک‌نگاری==