پرش به محتوا

حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها: تفاوت میان نسخه‌ها

ویکی سازی
imported>Mashg
(ویکی سازی)
خط ۳۷: خط ۳۷:


در گزارشات تاریخی به جایگاه بالای اجتماعی و حُسن شهرت او در شرف و نسب اشاره شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به بلاذری، الانساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۹۸.</ref> ابن سیدالناس در این باره آورده است: «‌او زنی شریف و با‌درایت بود که خداوند خیر و کرامت برای او در نظر گرفته بود. به لحاظ نسب در طبقه متوسط از انساب عرب جای داشت، اما دارای شرافتی عظیم و ثروتی زیاد بود».<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۳.</ref>  
در گزارشات تاریخی به جایگاه بالای اجتماعی و حُسن شهرت او در شرف و نسب اشاره شده است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به بلاذری، الانساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۹۸.</ref> ابن سیدالناس در این باره آورده است: «‌او زنی شریف و با‌درایت بود که خداوند خیر و کرامت برای او در نظر گرفته بود. به لحاظ نسب در طبقه متوسط از انساب عرب جای داشت، اما دارای شرافتی عظیم و ثروتی زیاد بود».<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۶۳.</ref>  
==جایگاه ==
خدیجه را بانویی شریف، ثروتمند و دارای اعتبار در روزگار خود معرفی کرده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۲۸۱. </ref> [[جابر بن عبدالله انصاری]] در روایتی از پیامبر(ص)، سرور زنان جهان را خدیجه(س)، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[مریم دختر عمران|مریم]] و [[آسیه همسر فرعون|آسیه]] معرفی نموده است.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹. </ref> همچنین پیامبر (ص)، خدیجه(س) را از زنان کامل در جهان <ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹.</ref> و نیز از بهترین زنان معرفی کرده است.<ref> مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۱۵، ص۶۰.</ref> در منابع اسلامی، از خدیجه با القابی همچون طاهره، زکیه، مرضیه، صِدّیقه، سیده نساء قریش<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۵؛ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، مقدمه کتاب، ص۱۶.</ref>، خیرالنساء<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج‏۶، ص۸۳.</ref> و بانوی بلندمرتبه<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۱۸۹.</ref> و نیز با کنیه‌ [[ام المؤمنین]] یاد شده است.<ref>سیلاوی، الأنوار الساطعة، ۱۴۲۴ق، ص۲۴.</ref>
[[پرونده:قبر خدیجه.jpg|200px|بندانگشتی|[[قبرستان معلاة]] قبل از تخریب(آرامگاه حضرت خدیجه)]]
[[پرونده:حجون2.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر کنونی [[قبرستان ابوطالب]] (حُجون)]]
گزارش‌های متعددی درباره جایگاه خاص خدیجه نزد پیامبر(ص) وجود دارد. در منابع آمده است که حضرت خدیجه(س) بهترین و صادق‌ترین وزیر، مشاور و مایه آرامش پیامبر(ص) بود.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج‏۱، ص۲۶.</ref> پیامبر(ص) سال‌ها پس از [[رحلت]] خدیجه(س) به یاد او بود و بی‌نظیر بودنش را مطرح می‌نمود. هنگامی که عایشه به پیامبر(ص) گفت خدیجه(س) بیش از همسری مسن برای تو نبود، پیامبر بسیار ناراحت شد و با ردّ این سخن گفت: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتر از او جایگزین نکرد، او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ‌کس مرا تصدیق نکرد، یاری‌ام کرد در زمانی که هیچ‌کس مرا یاری نکرد، از مالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه، مالشان را از من دریغ کردند.» <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۴.</ref>


==ازدواج با پیامبر(ص)==
==ازدواج با پیامبر(ص)==
خط ۷۶: خط ۸۲:
در ماجرای محاصره [[شعب ابی‌طالب]]، اموال حضرت خدیجه(س) در حمایت از [[بنی‌هاشم]] مصرف شد، تا آنجا که در روایت آمده است: «‌[[ابوطالب]] و خدیجه(س) همه اموال خود را برای حفظ اسلام و محاصره‌شدگان [[انفاق]] نمودند.» <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۱۶.</ref> در جریان محاصره شعب ابی‌طالب، [[حکیم بن حزام]] برادرزاده خدیجه (س)، با شترها، گندم و خرما را حمل می‌کرد و با زحمت و خطر زیاد، آنها را به [[بنی‌هاشم]] می‌رساند.<ref> ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> خدا این کار خدیجه(س) را در ردیف نعمت‌ها و مواهب بزرگ خود به بنده برگزیده‌اش محمد(ص) برشمرد.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۵، ص۴۲۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، قم، ج۳، ص۳۲۰.</ref> پیامبر(ص) نیز همواره از بخشندگی و ایثار خدیجه، با عظمت و بزرگی یاد می‌کرد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج‏۴، ص۱۸۱۷.</ref>
در ماجرای محاصره [[شعب ابی‌طالب]]، اموال حضرت خدیجه(س) در حمایت از [[بنی‌هاشم]] مصرف شد، تا آنجا که در روایت آمده است: «‌[[ابوطالب]] و خدیجه(س) همه اموال خود را برای حفظ اسلام و محاصره‌شدگان [[انفاق]] نمودند.» <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۱۶.</ref> در جریان محاصره شعب ابی‌طالب، [[حکیم بن حزام]] برادرزاده خدیجه (س)، با شترها، گندم و خرما را حمل می‌کرد و با زحمت و خطر زیاد، آنها را به [[بنی‌هاشم]] می‌رساند.<ref> ابن هشام، السیرة النبویة، بیروت، ج۱، ص۳۵۳-۳۵۴.</ref> خدا این کار خدیجه(س) را در ردیف نعمت‌ها و مواهب بزرگ خود به بنده برگزیده‌اش محمد(ص) برشمرد.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۳۵، ص۴۲۵؛ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، قم، ج۳، ص۳۲۰.</ref> پیامبر(ص) نیز همواره از بخشندگی و ایثار خدیجه، با عظمت و بزرگی یاد می‌کرد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج‏۴، ص۱۸۱۷.</ref>


==جایگاه ==
 
خدیجه را بانویی شریف، ثروتمند و دارای اعتبار در روزگار خود معرفی کرده‌اند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۳۸۷ق، ج۲، ص۲۸۱. </ref> [[جابر بن عبدالله انصاری]] در روایتی از پیامبر(ص)، سرور زنان جهان را خدیجه(س)، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]]، [[مریم دختر عمران|مریم]] و [[آسیه همسر فرعون|آسیه]] معرفی نموده است.<ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹. </ref> همچنین پیامبر (ص)، خدیجه(س) را از زنان کامل در جهان <ref>ابن کثیر، البدایة والنهایة، ۱۴۰۷ق، ج‏۲، ص۱۲۹.</ref> و نیز از بهترین زنان معرفی کرده است.<ref> مقریزی، إمتاع‏ الأسماع، ۱۴۲۰ق، ج‏۱۵، ص۶۰.</ref> در منابع اسلامی، از خدیجه با القابی همچون طاهره، زکیه، مرضیه، صِدّیقه، سیده نساء قریش<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۱۵؛ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، مقدمه کتاب، ص۱۶.</ref>، خیرالنساء<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج‏۶، ص۸۳.</ref> و بانوی بلندمرتبه<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۰، ص۱۸۹.</ref> و نیز با کنیه‌ [[ام المؤمنین]] یاد شده است.<ref>سیلاوی، الأنوار الساطعة، ۱۴۲۴ق، ص۲۴.</ref>
[[پرونده:قبر خدیجه.jpg|200px|بندانگشتی|[[قبرستان معلاة]] قبل از تخریب(آرامگاه حضرت خدیجه)]]
[[پرونده:حجون2.jpg|200px|بندانگشتی|تصویر کنونی [[قبرستان ابوطالب]] (حُجون)]]
گزارش‌های متعددی درباره جایگاه خاص خدیجه نزد پیامبر(ص) وجود دارد. در منابع آمده است که حضرت خدیجه(س) بهترین و صادق‌ترین وزیر، مشاور و مایه آرامش پیامبر(ص) بود.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۱؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج‏۱، ص۲۶.</ref> پیامبر(ص) سال‌ها پس از [[رحلت]] خدیجه(س) به یاد او بود و بی‌نظیر بودنش را مطرح می‌نمود. هنگامی که عایشه به پیامبر(ص) گفت خدیجه(س) بیش از همسری مسن برای تو نبود، پیامبر بسیار ناراحت شد و با ردّ این سخن گفت: «خداوند هیچ‌گاه برایم همسری بهتر از او جایگزین نکرد، او مرا تصدیق نمود هنگامی که هیچ‌کس مرا تصدیق نکرد، یاری‌ام کرد در زمانی که هیچ‌کس مرا یاری نکرد، از مالش در اختیارم قرار داد، زمانی که همه، مالشان را از من دریغ کردند.» <ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۲۴.</ref>
==بیعت خدیجه با علی(ع)==
==بیعت خدیجه با علی(ع)==
پیامبر اکرم(ص) بعد از ازدواج با خدیجه(س) از علاقه خاص خود به [[امیر المؤمنین|علی]] او را آگاه کرد. از آن پس خدیجه توجه ویژه‌ای به خانه [[ابوطالب]] نمود و بدانجا مایحتاج می فرستاد چندان که گفته می‌شد؛ علی٬ برادر محمد(ص) و محبوب ترین افراد نزد اوست و نور چشم خدیجه است.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق٬ ج۱ ٬ ص۲۵۵.</ref>
بر اساس روایتی که [[علی بن محمد بیاضی|نباطی بَیاضی]]، عالم شیعه قرن نهم قمری، ذکر کرده است حضرت خدیجه با امام علی(ع) به عنوان مولی و امام مؤمنان پس از پیامبر(ص) بیعت کرده است. بر پایه این روایت که از امام صادق(ع) نقل شده، پس از بیعت خدیجه و علی(ع) با پیامبر(ص)، رسول خدا به خدیجه امر کرد با علی(ع) بیعت کند زیرا علی(ع) مولای خدیجه و مولا و امام مؤمنان پس از پیامبر(ص) است.<ref>نباطى بياضى، الصراط المستقيم٬ ۱۳۸۴ق٬ ج۲ ٬ ص۸۷  ؛ مجلسى، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق٬ ج۱۸ ٬ ص۲۳۲.</ref>


با ولادت [[فاطمه(س)]] آشنایی خدیجه با علی(ع) افزون‌تر گشت. چه فاطمه زمان ولادت  شهادت داد که خدایی جز الله نیست و پدرش سید پیامبران٬ همسرش سید اوصیا و فرزندانش سید و سالار نوادگان رسول خدا هستند».<ref>صدوق٬ الأمالي٬ ۱۴۰۰ق٬ ص۵۹۵.</ref>
پیامبر اکرم(ص) بعد از ازدواج با خدیجه(س) و پیش از بعثت نیز، او را از علاقه خود به [[امیر المؤمنین|علی]] آگاه کرده بود و خدیجه برای خانه ابوطالب، پدر علی(ع) مایحتاج می فرستاد، چندان که گفته می‌شد علی نور چشم خدیجه است.<ref>مجلسى، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق٬ ج۱ ٬ ص۲۵۵.</ref>
 
نیز نقل شده است رسول خدا(ص) به خدیجه فرمود: برای اسلام شروطی است؛ اول: اقرار به یگانگی خداوند، دوم: اقرار به رسالت پیامبران، سوم: اقرار به معاد و عمل به اصول و مهمات شرع، چهارم: اطاعت اولی الامر و یک یک ائمه طاهرین از فرزندان او و برائت از دشمنان آنها.» خدیجه هم به همه آنها اقرار نمود و آنها را تصدیق کرد.
سپس آن حضرت به خدیجه فرمود: {{عربی|« هُوَ مَولاکَ وَ مَوْلَی الْمُؤْمِنینَ وَ اِمامُهُمْ بَعْدی ؛ ترجمه: علی مولای تو و مولای تمام مؤمنان و امام آنها پس از من است».}} آن گاه دست خود را بالای دست امیرمؤمنان گذاشت و خدیجه دست خود را بالای دست پیامبر قرار داد و با علی بیعت کرد. <ref>نباطى بياضى، الصراط المستقيم٬ ۱۳۸۴ق٬ ج۲ ٬ ص۸۷  ؛ مجلسى، بحار الأنوار، ۱۴۰۴ق٬ ج۱۸ ٬ ص۲۳۲.</ref>


== وفات  ==
== وفات  ==
خط ۱۸۷: خط ۱۸۶:
  | توضیحات =  
  | توضیحات =  
}}</onlyinclude>
}}</onlyinclude>
[[Category:زنان صدر اسلام]]
[[Category:همسران پیامبر]]
[[Category:مدفونان در حجون]]
[[Category:مادران چهارده معصوم]]
[[Category:مقاله‌های با درجه اهمیت الف]]
[[Category:زنان قریش]]


[[رده:زنان صدر اسلام]]
[[رده:زنان صدر اسلام]]
۱۹۶

ویرایش