کاربر ناشناس
دعای ندبه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz جز (ویرایش شناسه، افزودن اطلاعات بیشتر و درست.) |
imported>Fayaz جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
دعای ندبه مشتمل بر [[استغاثه]] و استمداد از [[امام زمان(عج)]] و تاسف بر [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] و گریه از فراق ایشان است. از این‌رو به این نام شهرت یافته است ندبه به معنی فراخوانی و نیز گریه و ناله است.<ref>حائری، «دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵.</ref> | دعای ندبه مشتمل بر [[استغاثه]] و استمداد از [[امام زمان(عج)]] و تاسف بر [[غیبت امام زمان (عج)|غیبت]] و گریه از فراق ایشان است. از این‌رو به این نام شهرت یافته است ندبه به معنی فراخوانی و نیز گریه و ناله است.<ref>حائری، «دعای ندبه»، ج۷، ص۵۳۵.</ref> | ||
==سند== | ==سند== | ||
دعای ندبه را اولین بار [[ابن المشهدی|محمّد بن جعفر بن مشهدی]] (از علمای [[قرن ششم هجری]]) در کتاب [[المزار الکبیر|مزار کبیر]] معروف به مزار ابن مشهدی، از محمد بن علی بن ابی قرّة، و او از کتاب [[محمد بن حسین بن سفیان بَزوفَری]] آورده است.<ref>مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۴-۵۷۳.</ref> سپس [[سید | دعای ندبه را اولین بار [[ابن المشهدی|محمّد بن جعفر بن مشهدی]] (از علمای [[قرن ششم هجری]]) در کتاب [[المزار الکبیر|مزار کبیر]] معروف به مزار ابن مشهدی، از محمد بن علی بن ابی قرّة، و او از کتاب [[محمد بن حسین بن سفیان بَزوفَری]] آورده است.<ref>مشهدی، المزار الکبیر، ۱۴۱۹ق، ص۵۸۴-۵۷۳.</ref> سپس [[سید ابن طاووس|سید رضی‌الدین علی بن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در کتاب «[[اقبال الاعمال]]» این دعا را منسوب به [[امام صادق علیه‌السلام]] کرده است.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref> شیخ [[محمدتقی شوشتری]] (۱۲۸۱-۱۳۷۴ش)، رجالی معاصر، این دعا را انشاء امام زمان (ع) یا انشاء بزوفری می‌دانست و انتساب آن را به امام صادق رد کرده است.<ref>استادی، پاسخ معقول و منطقی به یک سؤال، ص ۱۱۲-۱۰۴.</ref> | ||
==زمان خواندن و اعمال آن== | ==زمان خواندن و اعمال آن== | ||
[[سید | [[سید ابن طاووس|سید رضی‌الدین علی بن طاووس]](م ۶۶۴ق)، در کتاب «[[اقبال الاعمال|اقبال]]» گفته که دعای ندبه در چهار عید خوانده شود.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۴ـ۵۰۴.</ref> و از امام صادق (ع) نقل کرده که مومنین پس از اتمام دعا، بصورت سجده، سمت راست صورت خود را بر زمین بگذارند و عباراتی را بگویند و پس از آن دستها را بالا برده و حاجات خود را از خداوند متعال بخواهند.<ref>سید بن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۳۷۶ش، ص ۵۱۳ـ۵۰۴.</ref> | ||
==محتوا== | ==محتوا== | ||