آیه اهل الذکر: تفاوت میان نسخهها
جز
←اهل بیت(ع)
جز (←اهل بیت(ع)) |
جز (←اهل بیت(ع)) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
===اهل بیت(ع) === | ===اهل بیت(ع) === | ||
مفسران شیعه با استناد به روایات متعددی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> {{یادداشت|در این روایات با مضامینی متفاوت یه این مسئله پرداخته شده است: به عنوان مثال در روایتی آمده است قرآن ذکر است و ما آل رسول، اهل ذکر هستیم یا در روایتی دیگر پیامبر(ص) را به عنوان ذکر و اهل بیت او را اهل ذکر معرفی کردهاست.(کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۴؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۷، ص۷۳.)}} مصداق بارز و کامل اهل ذکر را [[اهلالبیت علیهمالسلام|اهل بیت(ع)]] دانستهاند.<ref>حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۵۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> در تفاسیری از اهل سنت نیز با تکیه بر روایاتی از جمله روایت | مفسران شیعه با استناد به روایات متعددی<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۱۰-۲۱۱.</ref> {{یادداشت|در این روایات با مضامینی متفاوت یه این مسئله پرداخته شده است: به عنوان مثال در روایتی آمده است قرآن ذکر است و ما آل رسول، اهل ذکر هستیم یا در روایتی دیگر پیامبر(ص) را به عنوان ذکر و اهل بیت او را اهل ذکر معرفی کردهاست.(کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۴؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۰۹ق، ج۲۷، ص۷۳.)}} مصداق بارز و کامل اهل ذکر را [[اهلالبیت علیهمالسلام|اهل بیت(ع)]] دانستهاند.<ref>حویزی، نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۵۵؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۱، ص۲۴۴.</ref> در تفاسیری از اهل سنت نیز با تکیه بر روایاتی از جمله روایت سدّی از حارث از امام علی (ع) منظور از اهلالذکر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد]]، [[امام علی علیهالسلام|علی]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]]، [[امام حسن مجتبی علیهالسلام|حسن]] و [[امام حسین علیهالسلام |حسین]] معرفی شدهاند؛ کسانی که اهل علم و معدن [[تأویل]] و تنزیل هستند.<ref>حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۴۳۲.</ref> | ||
قرطبی و طبری از مفسران اهل سنت ذیل آیه ۷ [[سوره انبیاء]] روایتی را نقل میکنند که در آن علی(ع) در زمان نزول این آیه میفرماید «نحن اهلالذکر»(ما اهل ذکر هستیم).<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج ۱۱، ص۲۷۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۵.</ref> | قرطبی و طبری از مفسران اهل سنت ذیل آیه ۷ [[سوره انبیاء]] روایتی را نقل میکنند که در آن علی(ع) در زمان نزول این آیه میفرماید «نحن اهلالذکر»(ما اهل ذکر هستیم).<ref>قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج ۱۱، ص۲۷۲؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۷، ص۵.</ref> | ||