سرمه کشیدن: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مقاله توصیفی فقهی}}

سرمه کشیدن به سرمه سیاه در حال [[احرام]]، برای مردان و زنان [[حرام]] دانسته شده است. برخی از [[فقها]] معتقدند که سرمه کشیدن روزه‌دار در صورتی که بو یا مزه آن به حلق برسد، [[مکروه|کراهت]] دارد. عده‌ای سرمه را مانع رسیدن آب [[وضو]] دانسته که باید از روی چشم پاک شود.

== معرفی ==

== فوائد اکتحال در روایات ==

افزایش قدرت [[آمیزش]]،<ref> طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۶</ref> محکمی<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۹۴.</ref> و رشد مژه‌ها، تیزبینی چشم،<ref>طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۵.</ref> در امان ماندن از آب سیاه چشم،<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۶، ص۴۹۳.</ref> از بین برنده خار و خاشاک‌های داخل چشم<ref>ابن حیون، دعائم الإسلام، ۱۳۸۵ق، ج۲، ص۱۴۶.</ref> و آثار معنوی چون کمک به [[عبادت]] و [[احیا|شب زنده‌داری]]،<ref> طبرسی، مکارم الأخلاق، ۱۴۱۲ق، ص۴۵.</ref> سجده‌های طولانی<ref>اصفهانی، لوامع صاحبقرانی، ۱۴۱۴ق، ج‌۱، ص۴۶۱.</ref> و نورانیت سیمای انسان<ref> صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۳۷.</ref> از دیگر فوائد سرمه کشیدن در روایات است.

در [[حرام|حرمت]] و [[مکروه|کراهت]] استفاده از سرمه سیاه در حال [[احرام]] اختلاف‌نظر وجود دارد.<ref> جمعی از پژوهشگران، موسوعه الفقه الاسلامی، ۱۴۲۳، ج‌۶، ص۶۱۳.</ref> عده‌ای از فقها سرمه کشیدن به سرمه سیاه در حال احرام را حرام برای مردان و زنان<ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج‌۶، ص۶۱۳؛ امام خمینی، مناسک حج، بی‌تا، ص۱۰۱؛ خامنه‌ای، مناسک حج، بی‌تا، ص۲۶.</ref> دانسته‌اند؛<ref> وجدانی فخر، الجواهر الفخریة، ۱۴۲۶ق، ج‌۴، ص۲۵۵؛ انصاری، مناسک حج محشی، ۱۴۲۵ق، ص۳۶؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج‌۱، ص۴۲۲؛ خامنه‌ای، مناسک حج، بی‌تا، ص۲۶؛ وحید خراسانی، مناسک حج، ۱۴۲۸ق، ص۱۲۴؛ محمودی، مناسک عمره مفرده محشی، ۱۴۲۹ق، ص۶۵-۶۶.</ref> هرچند به قصد زینت نباشد،<ref>جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج‌۶، ص۶۱۳؛ امام خمینی، مناسک حج، بی‌تا، ص۱۰۱؛ خامنه‌ای، مناسک حج، بی‌تا، ص۲۶.</ref>

عده‌ای برای حرمت اکتحال در حال احرام ادعای شهرت و [[اجماع]] کرده‌اند؛<ref> جمعی از پژوهشگران، موسوعة الفقه الإسلامی، ۱۴۲۳ق، ج‌۶، ص۶۱۳.</ref> هرچند برخی چون [[شیخ طوسی]] آن را از موارد [[مکروه]] دانسته‌اند.<ref> طوسی، الجمل و العقود، ۱۳۸۷ق، ص۱۳۶.</ref>

بعضی از فقها معتقدند که سرمه کشیدن در حال احرام [[کفاره]] ندارد؛ اما اگر بوی خوشی داشته باشد بنا بر اقوی کفاره خواهد داشت.<ref> وجدانی فخر، الجواهر الفخریة، ۱۴۲۶ق، ج‌۴، ص۲۵۵؛ امام خمینی، تحریر الوسیلة، قم، ج‌۱، ص۴۲۲؛ محمودی، مناسک عمره مفرده محشی، ۱۴۲۹ق، ص۶۵-۶۶.</ref>

* ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب،‌ بیروت، دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع، ۱۴۱۴ق.

* ابنا بسطام، عبدالله و حسین، طبّ الأئمة(ع)، قم، ‌دارالشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق.

* اصفهانی، مجلسی اول، محمد تقی، لوامع صاحبقرانی، قم، مؤسسه اسماعیلیان، چاپ دوم، ۱۴۱۴ق.

* انصاری، شیخ مرتضی، مناسک حج (محشی)، قم، مجمع الفکر الإسلامی، ۱۴۲۵ق.

* جمعی از پژوهشگران زیر نظر شاهرودی، سید محمود هاشمی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۶ق.

* جمعی از پژوهشگران زیر نظر شاهرودی، سید محمود هاشمی، موسوعة الفقه الإسلامی طبقا لمذهب أهل‌البیت(ع)، قم، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، ۱۴۲۳ق.

* جمعی از مؤلفان، مجله فقه اهل‌بیت(ع)، فارسی، مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی بر مذهب اهل‌بیت(ع)، بی‌تا.

* حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، قم، مؤسسه آل‌البیت(ع)، ۱۴۰۹ق.

* خامنه‌ای، سید علی حسینی، مناسک حج، بی‌جا، بی‌تا.

* زبيدي، محمد مرتضى، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت، دارالفكر، ۱۴۱۴ق.

* صدوق، محمد بن علی بن بابویه، الخصال، قم، جامعه مدرسین، ۱۳۶۲ش.

* لاری، سید عبدالحسین، مجموعه مقالات، قم، مؤسسة المعارف الإسلامیة، ۱۴۱۸ق.

* مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار،‌ بیروت،‌دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

* محمودی، محمدرضا، مناسک عمره مفرده (محشی)، قم، نشر مشعر، ۱۴۲۹ق.

* وجدانی فخر، قدرت الله، الجواهر الفخریة فی شرح الروضة البهیة، قم، انتشارات سماء قلم، چاپ دوم، ۱۴۲۶ق.

* وحید خراسانی، حسین، مناسک حج، قم، مدرسة الإمام باقر العلوم(ع)، چاپ چهارم، ۱۴۲۸ق.