Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۹۳
ویرایش
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
===نسخ تمهیدی=== | ===نسخ تمهیدی=== | ||
عدهای از پژوهشگران معاصر از جمله [[محمدهادی معرفت]] و مهدی مهریزی بر این باورند که احکام مندرج در آیه ۳۴ سوره نساء به ویژه مساله ضرب زنان از احکام تمهیدی هستند که برای آمادهسازی جامعه برای مقصود واقعی دیگری وضع شدهاند.<ref>معرفت، شبهات وردود حول القران الكريم، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> بر اساس این نظر اسلام برای ریشهکن کردن برخی رسوم جاهلی مانند بردهداری و برخورد خشن با زنان، چارهاندیشیهای درازمدت یا کوتاه مدتی داشته که در اصطلاح به آن نسخ تمهیدی زمانبندی شده گفته میشود که زمینههای آن در عهد پیامبر آماده شده است.<ref>[http://jqr.isca.ac.ir/article_22327_e25669d7df4a8d470b2fdd3f2826c7f9.pdf معرفت، «زن در نگاه قرآن و در فرهنگ زمان نزول»]</ref> | عدهای از پژوهشگران معاصر از جمله [[محمدهادی معرفت]] و مهدی مهریزی بر این باورند که احکام مندرج در آیه ۳۴ سوره نساء به ویژه مساله ضرب زنان از احکام تمهیدی هستند که برای آمادهسازی جامعه برای مقصود واقعی دیگری وضع شدهاند.<ref>معرفت، شبهات وردود حول القران الكريم، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۷-۱۵۸.</ref> بر اساس این نظر اسلام برای ریشهکن کردن برخی رسوم جاهلی مانند بردهداری و برخورد خشن با زنان، چارهاندیشیهای درازمدت یا کوتاه مدتی داشته که در اصطلاح به آن نسخ تمهیدی زمانبندی شده گفته میشود که زمینههای آن در عهد پیامبر آماده شده است.<ref>[http://jqr.isca.ac.ir/article_22327_e25669d7df4a8d470b2fdd3f2826c7f9.pdf معرفت، «زن در نگاه قرآن و در فرهنگ زمان نزول»]</ref> معرفت با بیان قرائنی از جمله تنبیه بدنی زن با چوب مسواک، نهی از زدن زنان و تاکید فراوان جهت حفظ کرامت زنان در [[روایات]]، به این نتیجه میرسد که اطلاق آیه ۳۴ سوره نسا [[نسخ]] شده است.<ref>معرفت، شبهات وردود حول القران الكريم، ۱۳۸۸ش، ص۱۵۸.</ref> | ||
مهدی مهریزی نیز با تایید نظر آیت الله معرفت میگوید: مجموع روایتهایی که درباره این آیه صادر شده به گونهای است که زدنی محقق نشود و حتی روایتی که زدن را تجویز میکند، آن را به بدان امت نسبت میدهد نه خوبان امت.<ref>مهریزی، شخصیت و حقوق زن در اسلام، ۱۳۸۲ش، ص۲۷۵-۲۷۶.</ref> | مهدی مهریزی نیز با تایید نظر آیت الله معرفت میگوید: مجموع روایتهایی که درباره این آیه صادر شده به گونهای است که زدنی محقق نشود و حتی روایتی که زدن را تجویز میکند، آن را به بدان امت نسبت میدهد نه خوبان امت.<ref>مهریزی، شخصیت و حقوق زن در اسلام، ۱۳۸۲ش، ص۲۷۵-۲۷۶.</ref> |