Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۰۰۵
ویرایش
حیدر کرار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←خاستگاه لقب کرار برای امام علی(ع)
جز (←منابع) |
|||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
در [[غزوه خیبر]]، [[پیامبر اسلام(ص)]] پرچم را به دست چند تن از [[صحابه]] داد؛ اما آنها نتوانستند در جنگ پیروز شوند و از صحنه جنگ فرار کردند. پس از این ماجرا پیامبر(ص) فرمود: فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که [[خدا]] و رسول را دوست داشته و خدا و رسول نیز او را دوست دارند و او کرار غیر فرار(حمله کننده بی‌گریز) است و به دست او پیروزی حاصل خواهد شد.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۵۶؛ ابن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۵۷. </ref> فردای آن روز پرچم را به دست [[امام علی(ع)]] داد و امام موفق شد قلعه خیبر را فتح نماید.<ref> شامی، الدر النظیم، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۴؛ حلی، نهج الحق، ۱۹۸۲م، ص۲۱۷؛ ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۸۸.</ref> | در [[غزوه خیبر]]، [[پیامبر اسلام(ص)]] پرچم را به دست چند تن از [[صحابه]] داد؛ اما آنها نتوانستند در جنگ پیروز شوند و از صحنه جنگ فرار کردند. پس از این ماجرا پیامبر(ص) فرمود: فردا پرچم را به دست کسی خواهم داد که [[خدا]] و رسول را دوست داشته و خدا و رسول نیز او را دوست دارند و او کرار غیر فرار(حمله کننده بی‌گریز) است و به دست او پیروزی حاصل خواهد شد.<ref>یعقوبی، تاریخ یعقوبی، بیروت، ج۲، ص۵۶؛ ابن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۱، ص۵۷. </ref> فردای آن روز پرچم را به دست [[امام علی(ع)]] داد و امام موفق شد قلعه خیبر را فتح نماید.<ref> شامی، الدر النظیم، ۱۴۲۰ق، ص۲۶۴؛ حلی، نهج الحق، ۱۹۸۲م، ص۲۱۷؛ ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۸۸.</ref> | ||
این واقعه که به [[حدیث رایت]] شهرت یافت،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۹۴؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۱۵۱؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۱، ص۳۲.</ref> بازتاب گسترده‌ای در کتب حدیثی، تاریخی و تفسیری [[اهل سنت]] داشته است.<ref> ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> برخی از محققان به کتاب‌های متعددی از اهل سنت که این واقعه را انعکاس داده‌اند، اشاره کرده‌اند؛<ref> ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۸۸؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> چنان‌که [[محمد حسن مظفر نجفی]] در کتاب [[دلائل الصدق لنهج الحق]] بیش از سی مورد از کتب متقدم اهل سنت که به این واقعه پرداخته‌اند را ذکر کرده است.<ref> مظفر نجفی، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۸۲-۸۳.</ref> سروده حَسّان بن ثابِت از شاعران صدراسلام، در مورد این واقعه در منابع مختلف بازتاب داشته است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۴؛ فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱ </ref> | این واقعه که به [[حدیث رایت]] شهرت یافت،<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نجاشی، رجال النجاشی، ۱۳۶۵ش، ص۹۴؛ اربلی، کشف الغمة، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۱۵۱؛ مجلسی، بحارالأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۱، ص۳۲.</ref> بازتاب گسترده‌ای در کتب حدیثی، تاریخی و تفسیری [[اهل سنت]] داشته است.<ref> ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> برخی از محققان به کتاب‌های متعددی از اهل سنت که این واقعه را انعکاس داده‌اند، اشاره کرده‌اند؛<ref> ابن أبی جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۸۸؛ ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی طالب(ع)، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۲۷؛ طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۴۱.</ref> چنان‌که [[محمد حسن مظفر نجفی]] در کتاب [[دلائل الصدق لنهج الحق]] بیش از سی مورد از کتب متقدم اهل سنت که به این واقعه پرداخته‌اند را ذکر کرده است.<ref> مظفر نجفی، دلائل الصدق، ۱۴۲۲ق، ج۵، ص۸۲-۸۳.</ref> سروده حَسّان بن ثابِت از شاعران صدراسلام، در مورد این واقعه در منابع مختلف بازتاب داشته است.<ref> برای نمونه نگاه کنید به: ابوالصلاح حلبی، تقریب المعارف، ۱۴۰۴ق، ص۱۹۴؛ مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۶۴؛ فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ۱۳۷۵ش، ج۱، ص۱۳۰-۱۳۱.</ref> | ||
این واقعه از فضائل اختصاصی امام علی(ع) دانسته شده است<ref> طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۰.</ref> تا آن‌جاکه این موضوع را سبب برتری ایشان نسبت به دیگر [[صحابه]] دانسته<ref> مفید، الإفصاح فی الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.</ref> و از آن در جهت ثبوت [[امامت]] برای ایشان استفاده کرده‌اند.<ref> حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۰.</ref> | این واقعه از فضائل اختصاصی امام علی(ع) دانسته شده است<ref> طبری آملی کبیر، المسترشد، ۱۴۱۵ق، ص۳۰۰.</ref> تا آن‌جاکه این موضوع را سبب برتری ایشان نسبت به دیگر [[صحابه]] دانسته<ref> مفید، الإفصاح فی الإمامة، ۱۴۱۳ق، ص۱۳۳.</ref> و از آن در جهت ثبوت [[امامت]] برای ایشان استفاده کرده‌اند.<ref> حلی، کشف الیقین، ۱۴۱۱ق، ص۱۴۰.</ref> | ||