confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
جز (تمییز کاری) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
===روایات=== | ===روایات=== | ||
آیت الله مکارم شیرازی برآن است یکی از معانی و تفاسیر [[حدیث من عرف نفسه فقد عرف ربه|حدیث «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ]]؛ کسی که خود را شناخت، همانا خدای خود را شناخته است» برهان علیت است؛ با این توضیح که هنگامی که انسان به [[روح]] و جسم خود مینگرد، آنها را معلول علتی دیگر مییابد. آن علت هم که پدر و مادر او باشند، معلول علت دیگری هستند. این سلسله علت و معلول به جهت بطلان تسلسل نمیتواند تا بینهایت ادامه داشته باشد. بنابراین باید به علت العلل که همان [[واجب الوجود]] است، منتهی شود.<ref>مکارم شیرازی، گفتار معصومین، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۰۲.</ref> | [[آیت الله مکارم شیرازی]] برآن است یکی از معانی و تفاسیر [[حدیث من عرف نفسه فقد عرف ربه|حدیث «مَنْ عَرَفَ نَفْسَهُ فَقَدْ عَرَفَ رَبَّهُ]]؛ کسی که خود را شناخت، همانا خدای خود را شناخته است» برهان علیت است؛ با این توضیح که هنگامی که انسان به [[روح]] و جسم خود مینگرد، آنها را معلول علتی دیگر مییابد. آن علت هم که پدر و مادر او باشند، معلول علت دیگری هستند. این سلسله علت و معلول به جهت بطلان تسلسل نمیتواند تا بینهایت ادامه داشته باشد. بنابراین باید به علت العلل که همان [[واجب الوجود]] است، منتهی شود.<ref>مکارم شیرازی، گفتار معصومین، ۱۳۸۸ش، ج۲، ص۱۰۲.</ref> | ||
این فراز از [[امام علی(ع)]]«وَ کُلُّ قَائِمٍ فِی سِوَاهُ مَعْلُولٌ؛ هر موجودی غیر از [[خدا]] معلول است»<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۱۸۶، ص۲۷۲.</ref> نیز بر برهان علیت تطبیق شده است.<ref>محمدرضایی، «برهان علیت از دیدگاه امام علی(ع)»، ص۸۴و۹۲.</ref> | این فراز از [[امام علی(ع)]]«وَ کُلُّ قَائِمٍ فِی سِوَاهُ مَعْلُولٌ؛ هر موجودی غیر از [[خدا]] معلول است»<ref>نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، ۱۴۱۴ق، خطبه ۱۸۶، ص۲۷۲.</ref> نیز بر برهان علیت تطبیق شده است.<ref>محمدرضایی، «برهان علیت از دیدگاه امام علی(ع)»، ص۸۴و۹۲.</ref> |