Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۵۸۷
ویرایش
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
===فسخ در ایقاعات=== | ===فسخ در ایقاعات=== | ||
هنگامی که اصطلاح «فسخ» به کار میرود، مقصود آن است که یک قرارداد دو طرفه با انشای اراده یک طرف، ازهم گسسته شود. واضح است که درعقد، چنین شکلی از ارتباط را میتوان تصور کرد؛ چه آنکه تنها در این عمل حقوقی است که با ایجاب و قبول رابطهای میان طرفین محقق میشود؛ رابطهای که با انشای فسخ از اثناء قطع میشود و مانع از تداوم آثارعقد میگردد. این عمل در ایقاعات که یک طرفه است، موضوعیتی ندارد.<ref> امیرخانی و باقری، «امکان سنجی جریان اقاله در ایقاعات»، ص۳۸.</ref> | احکام فسخ در ایقاعات جاری نمی شود. هنگامی که اصطلاح «فسخ» به کار میرود، مقصود آن است که یک قرارداد دو طرفه با انشای اراده یک طرف، ازهم گسسته شود. واضح است که درعقد، چنین شکلی از ارتباط را میتوان تصور کرد؛ چه آنکه تنها در این عمل حقوقی است که با ایجاب و قبول رابطهای میان طرفین محقق میشود؛ رابطهای که با انشای فسخ از اثناء قطع میشود و مانع از تداوم آثارعقد میگردد. این عمل در ایقاعات که یک طرفه است، موضوعیتی ندارد.<ref> امیرخانی و باقری، «امکان سنجی جریان اقاله در ایقاعات»، ص۳۸.</ref> | ||
فسخ در لغت به معنای «نقض» و «شکستن» و در اصطلاح فقهی، حقوقی به معنی بر هم زدن معامله یا قرارداد از سوی طرفین است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۶۸۸.</ref> | فسخ در لغت به معنای «نقض» و «شکستن» و در اصطلاح فقهی، حقوقی به معنی بر هم زدن معامله یا قرارداد از سوی طرفین است.<ref>مؤسسه دایرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه فارسی، ۱۳۸۶ش، ج۵، ص۶۸۸.</ref> |