مجوس: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا به گزارش های تاریخی در صدر اسلام، گروهی از مجوسیان در قبیله تمیم در [[حجاز]] <ref>دينوري،المعارف، ص۶۲۱.</ref> و گروهی نیز در [[یمن]] می زیستند که به حکم [[پیامبر(ص)]] از آنها [[جزیه]] گرفته می شد.<ref>بلاذري، فتوح البلدان، ۱۹۵۶م، ج۱، ص۸۶.</ref> برخی از منابع مسیحی نیز از نفوذ قابل توجه مجوسیان در [[فلسطین]]، و [[ایمان]] گروهی از آنها به [[عیسی(ع)]] خبر می دهند.<ref>هاکس، قاموس کتاب مقدس، ۱۳۹۴ش، واژه «مجوس»</ref> در عصر حاضر، گزارشی از وجود مجوسیان در دست نیست؛ مگر این که مجوسیان را همان زرتشتیان بدانیم که عمدتاً در مناطق مختلف [[ایران]] و [[هند]] حضور دارند.

برخی از تاریخ نگاران قرون سوم و چهارم هجری قمری، از جمله دینوری<ref>الدينوری،الأخبار الطوال، ۱۳۷۳ش، ص۲۵.</ref> و بیهقی<ref>بیهقی، تاريخ بيهق، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۸۵و۴۹۸.</ref>- [[زرتشت]] را پیامبر مجوس می دانند. اما گروهی دیگر از تاریخ نگاران-از جمله [[شهرستانی]] و برخی از نویسندگان معاصر- با این دیدگاه مخالفند و برخی از آنها، با استناد به روایات نقل شده از [[امامان شیعه(ع)]]<ref>حر عاملی، وسائل الشیعۀ، مؤسسة آل البيت، ج۱۵، ص۱۲۷.</ref>، مجوس را دارای پیامبری با نام «داماست» و کتابی با نام «جاماست» می دانند.<ref>علیمردی، «مجوس در روایات اسلامی»، ۱۳۹۴ش، صص۹-۱۰.</ref>