کاربر ناشناس
الکافی (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Fouladi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== وجه تسمیه == | == وجه تسمیه == | ||
در علت نام‌گذاری کتاب به کافی دو نکته بیان شده است: | در علت نام‌گذاری کتاب به کافی دو نکته بیان شده است: | ||
# کلام خود کلینی در خطبه کتاب طهارت است که می‌گوید: این کتاب، برای همه فنون علم دین کافی است.<ref>کلینی، الکافی، ج 1، ص 14.(مقدمه)</ref> | # کلام خود کلینی در خطبه کتاب طهارت است که می‌گوید: این کتاب، برای همه فنون علم دین کافی است.<ref>کلینی، الکافی، ج 1، ص 14.(مقدمه)</ref> | ||
# نام کتاب برگرفته از کلامی است که به [[امام زمان]]( عج) نسبت داده شده که فرمود: این کتاب، برای [[شیعیان]] ما کافی است. این جمله زمانی صادر گشته که کافی بر امام (ع) عرضه شده و ایشان آن را تحسین کرده است.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ص۳۹۲.</ref> | # نام کتاب برگرفته از کلامی است که به [[امام زمان]]( عج) نسبت داده شده که فرمود: این کتاب، برای [[شیعیان]] ما کافی است. این جمله زمانی صادر گشته که کافی بر امام (ع) عرضه شده و ایشان آن را تحسین کرده است.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ص۳۹۲.</ref> (البته چنین حدیثی وجود ندارد و صرفاً یک ادعا است.) | ||
== کافی در کلام بزرگان == | == کافی در کلام بزرگان == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۲: | ||
== مزایا و ویژگی‌ها == | == مزایا و ویژگی‌ها == | ||
کلینی در زمان تألیف کافی با استفاده از [[اصول اربعمأة]] (۴۰۰ کتابچه حدیثی که توسط اصحاب ائمه نوشته شده بودند) و دیدار حضوری با اصحاب [[ائمه اطهار]] (ع) یا کسانی که اصحاب را دیده بودند، احادیث را با کمترین واسطه به دست آورده است. همزمانی با [[نواب اربعه]] راه را برای تحقیق در درستی یا نادرستی احادیث هموار ساخته بود.<ref>سید بن طاووس، کشف المحجة، ص ۱۵۹.</ref> نظم و جامعیت کتاب، دیگر خصوصیت کافی است. این کتاب به لحاظ نظم و ترتیب در دسته‌بندی روایات، تعداد روایات و تمامیت سلسله سند احادیث و به جهت جامعیت و کاملیت در برگیرنده موضوعات مختلف نظیر اعتقادی، فقهی، اخلاقی، اجتماعی و ... منحصر به فرد است. وی در این باره کوشیده است احادیث مفصل‌تر، صحیح‌تر و روشن‌تر را در ابتدای باب بیاورد و سپس احادیث مجمل و مبهم را ذکر کند.<ref>مصطفوی، ترجمه اصول کافی، ج ۱، ص ۱۰.</ref> | کلینی در زمان تألیف کافی با استفاده از [[اصول اربعمأة]] (۴۰۰ کتابچه حدیثی که توسط اصحاب ائمه نوشته شده بودند) و دیدار حضوری با اصحاب [[ائمه اطهار]] (ع) یا کسانی که اصحاب را دیده بودند، احادیث را با کمترین واسطه به دست آورده است. همزمانی با [[نواب اربعه]] راه را برای تحقیق در درستی یا نادرستی احادیث هموار ساخته بود.<ref>سید بن طاووس، کشف المحجة، ص ۱۵۹.</ref> البته نسبت به قسمت اخیر این ادعا باید گفت: عرضه کتاب بر ائمه رسم شایعی نبوده و نسبت کتب عرضه شده به کتب عرضه نشده اندک است. به علاوه، کلینی هیچ ارتباطی ویژه با نواب اربعه نداشته است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه ای از دریا، ج1، صص173-174.</ref> | ||
نظم و جامعیت کتاب، دیگر خصوصیت کافی است. این کتاب به لحاظ نظم و ترتیب در دسته‌بندی روایات، تعداد روایات و تمامیت سلسله سند احادیث و به جهت جامعیت و کاملیت در برگیرنده موضوعات مختلف نظیر اعتقادی، فقهی، اخلاقی، اجتماعی و ... منحصر به فرد است. وی در این باره کوشیده است احادیث مفصل‌تر، صحیح‌تر و روشن‌تر را در ابتدای باب بیاورد و سپس احادیث مجمل و مبهم را ذکر کند.<ref>مصطفوی، ترجمه اصول کافی، ج ۱، ص ۱۰.</ref> | |||
==ادعای عرضه کافی به امام زمان(عج)== | ==ادعای عرضه کافی به امام زمان(عج)== | ||
| خط ۱۵۶: | خط ۱۵۷: | ||
{{ستون-شروع}} | {{ستون-شروع}} | ||
* [[اصول اربعمأة]] | * [[اصول اربعمأة]] | ||
*[[حدیث (تاریخچه کتابت)]] | *[[حدیث (تاریخچه کتابت)]] | ||
*[[حدیث (طبقه بندی)]] | *[[حدیث (طبقه بندی)]] | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
| خط ۱۶۴: | خط ۱۶۳: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|4}} | {{پانویس|4}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۷۳: | خط ۱۷۱: | ||
* [[سید ابوالقاسم خویی|خویی]]، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، بی‌نا، ۱۴۱۳ ه. | * [[سید ابوالقاسم خویی|خویی]]، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، بی‌جا، بی‌نا، ۱۴۱۳ ه. | ||
* [[سید بن طاووس]]، علی بن موسی، کشف المحجه لثمره المهجه، نجف، المطبعه الحیدریه، ۱۳۷۰ هـ. | * [[سید بن طاووس]]، علی بن موسی، کشف المحجه لثمره المهجه، نجف، المطبعه الحیدریه، ۱۳۷۰ هـ. | ||
* شبیری زنجانی، سیدموسی، جرعه ای از دریا، ج1، قم: مؤسسه کتاب شناسی شیعه، 1392ش. | |||
* [[شیخ طوسی|طوسی]]، محمد بن حسن، الفهرست، تحقیق جواد قیومی، بی‌جا، نشر الفقاهه، ۱۴۱۷ هـ. | * [[شیخ طوسی|طوسی]]، محمد بن حسن، الفهرست، تحقیق جواد قیومی، بی‌جا، نشر الفقاهه، ۱۴۱۷ هـ. | ||
*غفار، عبدالله الرسول، الکلینی و الکافی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۱۶ هـ. | *غفار، عبدالله الرسول، الکلینی و الکافی، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، ۱۴۱۶ هـ. | ||