۱۴٬۹۸۰
ویرایش
فاطمه دختر امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Jalalyaghmoori جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''فاطمه بنت علی بن ابی طالب،''' | '''فاطمه بنت علی بن ابی طالب،'''(۱۱۷ق) از راویان [[حدیث]]، [[اسیران کربلا|اسیران]] و گزارشگران [[واقعه کربلا]] است. فاطمه در [[کربلا]] حضور داشت و پس از [[شهادت]] [[امام حسین(ع)]] به همراه دیگر بازماندگان کاروان امام(ع) به [[اسارت در شام|اسارت]] درآمد. وی [[حدیث منزلت]] و [[حدیث رد الشمس|رد الشمس]] را [[روایت]] کرده است. [[ابومخنف]] برخی حوادث واقعه کربلا را با یک واسطه از وی گزارش کرده است. | ||
== نسب == | == نسب == | ||
نسب او به [[بنی هاشم]] می‌رسد. پدرش [[ | نسب او به [[بنی هاشم]] می‌رسد. پدرش [[علی بن ابی طالب]] [[امام اول]] شیعیان و مادرش ام‌ولد بود. او از خواهرش [[زینب(س)]] کوچکتر بوده است.<ref> ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص۳۴۴.</ref> | ||
وی با [[محمد بن ابی سعید بن عقیل بن ابی طالب|محمد بن ابی سعید بن عقیل]] [[ازدواج]] کرد و حمیده را برای او به دنیا آورد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۲، ص۹۴.</ref> سپس به ازدواج سعید بن اسود بن ابی البحتری در آمد و سعید از وی برزه و خالد را صاحب شد. پس از او به عقد منذر بن عبیدة بن زبیر درآمد و از او عثمان و کَبره متولد شدند.<ref> ابن سعد، الطبقات، ج۸، ص۳۴۰؛ هاشمی بغدادی، المحبر، ص۵۶-۵۷؛ نک: ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۲۵.</ref> فاطمه پس از منذر نیز زنده بود و سرانجام در سال ۱۱۷ق درگذشت.<ref>طبری، تاریخ، ج۷، ص۱۰۷؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۷، ص۳۱۳.</ref><ref>کحاله، اعلام النساء، ج۴، ص۸۱.</ref> | وی با [[محمد بن ابی سعید بن عقیل بن ابی طالب|محمد بن ابی سعید بن عقیل]] [[ازدواج]] کرد و حمیده را برای او به دنیا آورد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۴۲، ص۹۴.</ref> سپس به ازدواج سعید بن اسود بن ابی البحتری در آمد و سعید از وی برزه و خالد را صاحب شد. پس از او به عقد منذر بن عبیدة بن زبیر درآمد و از او عثمان و کَبره متولد شدند.<ref> ابن سعد، الطبقات، ج۸، ص۳۴۰؛ هاشمی بغدادی، المحبر، ص۵۶-۵۷؛ نک: ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ص۱۲۵.</ref> فاطمه پس از منذر نیز زنده بود و سرانجام در سال ۱۱۷ق درگذشت.<ref>طبری، تاریخ، ج۷، ص۱۰۷؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۷، ص۳۱۳.</ref><ref>کحاله، اعلام النساء، ج۴، ص۸۱.</ref> | ||