فاطمه دختر امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

فاطمه، از [[امام علی(ع)|پدرش]]<ref>طبری، تاریخ، ج۱۱، ص۶۶۷؛ ابن سعد، الطبقات، ج۸، ص۳۴۰؛ عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۳، ص۱۱.</ref>، [[اسماء بنت عمیس]]، [[محمد بن حنفیه]]، [[امامه بنت ابی العاص|امامه بنت ابی العاص بن ربیع]]<ref> کلینی، کافی، ج۶، ص۳۷۰، عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۲۰۱؛ مجلسی، ج۴۱، ص۱۵۹.</ref>،‌ام الحسن دختر علی<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ج۵، ص۲۹.</ref> و [[امام حسن(ع)]] [[روایت]] کرده است. حارث بن کعب کوفی، عبدالرحمن بن ابی نعیم بجلی، عبیدالله بن بشیر جعفی<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۲۰۷؛ کلینی، ص۲۰۷، ج۱۴، ص۲۴۹.</ref>، موسی جهنی<ref> ابن عبدالبر، استیعاب، ج۳، ص۱۰۹۷-۱۰۹۸؛ عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ۲۳۹؛ جزری، اسنی المطالب، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۶۳.</ref>، عیسی بن عثمان<ref>ابن سعد، الطبقات، ص۳۴۱</ref>، [[ابوبصیر]]<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۴۱، ص۱۵۹؛ عاملی، وسائل الشیعه، ج۲۵، ص۲۰۱.</ref> و... از او روایت کرده‌اند. روایات منقول از وی بیشتر در زمینه‌های اعتقادی<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ج۵، ص۲۹؛ عاملی، اثبات الهداة، ج۱، ص۴۱۴؛ مجلسی، بحارلانوار، ج۴۱، ص۱۷۷.</ref>، فقهی<ref> نوری، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۲۰۷، ج۱۴، ص۲۴۹.</ref> و اخلاقی<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۴۱، ص۱۵۹.</ref> است.

 

وی [[حدیث رد الشمس]]<ref> مقریزی، امتاع الاسماع، ج۵، ص۲۹؛ عاملی، اثبات الهداة، ج۱، ص۴۱۴؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۴۱، ص۱۷۷.</ref> و [[حدیث منزلت|منزلت]]<ref> ابن عبدالبر، استیعاب، ج۳، ص۱۰۹۷-۱۰۹۸؛ عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ۲۳۹؛ جزری، اسنی المطالب، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۶۳، ۲۶۸؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۳، ص۱۰۹۷-۱۰۹۸؛ عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ۲۳۹؛ جزری، اسنی المطالب، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۶۳، ۲۶۸.</ref> را از [[اسماء بنت عمیس]] نقل کرده است. نسائی و ابن ماجه از وی حدیث نقل کرده‌اند.

فاطمه در [[واقعه کربلا]] حضور داشت. و به همراه [[زینب(س)]] و دیگر [[اسیران کربلا|اسیران]] به [[دمشق]] رفت.<ref> ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۸۸؛ ابن جوزی، المنتظم، ج۵، ص۳۴۴؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۶، ص۱۳۳.</ref> مردی از اهل شام از [[یزید بن معاویه]] درخواست کرد تا او را به کنیزی خود در آورد که با واکنش تند زینب(س) مواجه شد.<ref> اسدالغابه، ج۶، ص۱۳۳</ref> [[ابومخنف]] این جریان را با یک واسطه از وی گزارش کرده است.<ref> ابومخنف، وقعة الطف، ص۴۸، ۲۷۱؛ طبری، تاریخ، ج۵، ص۴۶۲-۴۶۱.</ref>

::«اگر آنچه کردم برای دنیا بود، زیورهایتان و کمتر از آن نیز مرا خشنود میکرد ولی به خدا این کار را جز برای خدا و نزدیکی شما با پیمبر خدای نکردم.»<ref>طبری، تاریخ، ص۴۶۲-۴۶۳؛ ابن اثیر، الکامل، ج۴، ص۸۸.</ref>

محلاتی در [[ریاحین الشریعه]] شرح حال وی را آورده است و از عدم شهرت وی در کتب رجالی شیعه اظهار تعجب کرده است.<ref> محلاتی، ریاحین الشریعه، ج۳، ص۳۰۸.</ref>

{{منابع}}

نوری، مستدرک الوسائل، مؤسسه آل البیت علیهم السلام قم، ۱۴۰۸ ق.