فاطمه دختر امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''فاطمه بنت علی بن ابی طالب،'''<small>(۱۱۷ ق- ۷۳۵ م)</small> از راویان [[حدیث]]، [[اسیران کربلا|اسیران]] و گزارشگران [[واقعه کربلا]] است. [[ابومخنف]] برخی حوادث واقعه کربلا را از وی نقل کرده است.

وی با [[محمد بن ابی سعید بن عقیل بن ابی طالب|محمد بن ابی سعید بن عقیل]] یا [[ازدواج]] کرد. و حمیده را برای او به دنیا آورد.<ref>مجلسی، ج۴۲، ص۹۴.</ref> سپس به ازدواج سعید بن اسود بن ابی البحتری در آمد و سعید از وی برزه و خالد را صاحب شد. پس از او به عقد منذر بن عبیدة بن زبیر درآمد و از او عثمان و کَبره متولد شدند.<ref> طبقات، ج۸، ص۳۴۰؛ المحبر، ص۵۶-۵۷. </ref> فاطمه پس از منذر نیز زنده بود و سرانجام در سال ۱۱۷ق درگذشت.<ref>طبری، ج۷، ص۱۰۷.</ref><ref>کحاله، ج۴، ص۸۱.</ref>

فاطمه در [[واقعه کربلا]] حضور داشت. و به همراه [[زینب(س)]] و دیگر [[اسیران کربلا|اسیران]] به [[دمشق]] رفت.<ref>استیعاب، ج۶، ص۱۳۳؛ ابن اثیر، ج۴، ص۸۸؛ المنتظم، ج۵، ص۳۴۴؛ اسدالغابه، ج۶، ص۱۳۳.</ref> مردی از اهل شام از [[یزید بن معاویه]] درخواست کرد تا او را به کنیزی خود در آورد که با واکنش تند زینب(س) مواجه شد. <ref> اسدالغابه، ج6، ص133</ref> وی خود این جریان را گزارش کرده است.<ref> وقعة الطف، ص۴۸، ۲۷۱؛ طبری، ج۵، ص۴۶۲.</ref>

وی از حُسن برخورد [[نعمان بن بشیر]] در طول مسیر [[دمشق]] به [[مدینه]] با [[اسیران کربلا]] سخن گفته است. هنگامی که کاروان اسیران به مدینه رسید، به پیشنهاد وی، با حضرت زینب(س) هدیه‌ای برای نعمان فرستادند اما او نپذیرفت و گفت:

::: اگر برای دنیا این خدمت را کرده بودم، همین مرا رضایت‌بخش بود، ولی بخدا منظورم خدا و قرابت رسول اللَّه بود.