پرش به محتوا

غایة المرام و حجة الخصام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| عنوان           = غایة المرام و حجة الخصام
| عنوان = غایة المرام و حجة الخصام
| عنوان ترجمه فارسی =
| عنوان ترجمه فارسی =
| برگرداننده     =
| برگرداننده =
| تصویر           = کتاب غایة المرام.jpg
| تصویر = کتاب غایة المرام.jpg
| اندازه تصویر   = 180px
| اندازه تصویر = 180px
| زیرنویس تصویر   =
| زیرنویس تصویر =
| نویسنده = سید هاشم بحرانی
| نویسنده = سید هاشم بحرانی
| مذهب = شیعه
| مذهب = شیعه
خط ۲۹: خط ۲۹:
}}
}}


'''غایَةُ المَرام وَ حُجّةُ الخِصام فی تَعیین الإمام مِن طَریقِ الخاصّ و العام'''، کتابی کلامی به زبان عربی نوشته عالم شیعه قرن یازدهم، [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]. این کتاب مجموعه‌ای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)|امیرالمؤمنین]] و [[ائمه شیعه (ع)|ائمه طاهرین(ع)]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه]] [[قاجار]] به دست شیخ محمّد تقی دزفولی با عنوان کفایة الخصام به فارسی ترجمه شد.
'''غایَةُ المَرام وَ حُجّةُ الخِصام فی تَعیین الإمام مِن طَریقِ الخاصّ و العام'''، کتابی [[کلام|کلامی]] به زبان عربی، نوشته [[هاشم بن سلیمان بحرانی]]، عالم شیعه قرن یازدهم. این کتاب مجموعه‌ای از احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] در فضایل [[امام علی(ع)]] و [[ائمه شیعه (ع)]] است. این کتاب در زمان [[ناصرالدین شاه]] [[قاجار]] به دست شیخ محمد تقی دزفولی با عنوان کفایة الخصام به فارسی ترجمه شد.


==درباره مؤلف==
==درباره مؤلف==
{{اصلی|سید هاشم بحرانی}}
{{اصلی|سید هاشم بحرانی}}
سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی [[فقه |فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را برعهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن |البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]] از شاگردان بحرانی به شمار می‌رود. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق وفات یافت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، درقبرستان  مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد.
سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی، [[فقه |فقیه]]، [[حدیث|محدث]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه]] در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل [[بحرین]] است. بحرانی مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را بر عهده داشت. کتاب تفسیری [[البرهان فی تفسیر القرآن]] از اوست. [[شیخ حر عاملی]] صاحب کتاب [[وسائل الشیعه]]، از شاگردان بحرانی است. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق درگذشت و پیکرش در [[توبلی|توبَلی]]، در قبرستان مشهور [[ماتینی]]، به خاک سپرده شد.


==محتوای کتاب==
==محتوای کتاب==
کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است.
کتاب دارای مقدمه و دو مقصد و یک خاتمه است.
*'''مقصد اول''': شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان ایشان که در سال ۱۱۰۰ خاتمه یافته است.
*'''مقصد اول'''، شامل ۶۷ باب درباره اثبات [[امامت]] [[علی بن ابی طالب]] و فرزندان ایشان؛ این بخش از کتاب، در سال ۱۱۰۰ق خاتمه یافته است.
*'''مقصد دوم''': شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲۳ پایان پذیرفته است.<ref>الذریعه، ج۱۶، ص۲۱.</ref><ref>فهرست کتاب.</ref>
*'''مقصد دوم'''، شامل ۲۴۶ باب درباره فضائل و اوصاف [[امامان]](ع) که در سال ۱۱۰۲ق پایان پذیرفته است.<ref>الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref><ref>فهرست کتاب.</ref>


بحرانی در هر باب روایات [[فریقین]] را می‌آورد و سخن خود را مستند می‌سازد.
بحرانی در هر باب روایات [[فریقین]] را می‌آورد و سخن خود را مستند می‌سازد.


در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن علی(ع) بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] اثبات شده است.<ref>الذریعه، ج۱۶، ص۲۱.</ref>
در پایان، دو رساله از ابوعثمان بن عمر جاحظ آورده که در آن مقدم بودن علی(ع) بر سایر [[خلفای ثلاثه|خلفا]] بیان شده است.<ref>الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref>


==منابع اهل سنت==
==منابع اهل سنت==
برخی کتبی که مؤلف از اهل سنت، بدانها استناد کرده از این قرار است:
برخی از کتاب‌های اهل سنت که مؤلف به آنها استناد کرده، از این قرار است:
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
*[[صحیح بخاری]]
*[[صحیح بخاری]]
خط ۵۸: خط ۵۸:
*[[فرائد السمطین]] جوینی
*[[فرائد السمطین]] جوینی
*[[مناقب خوارزمی|مناقب موفق بن احمد خوارزمی]]
*[[مناقب خوارزمی|مناقب موفق بن احمد خوارزمی]]
*ربیع الابرار محمود بن عمر خوارزمی.<ref>غایة المرام، ج۱، ص۱۶و۱۷.</ref>
*ربیع الابرار محمود بن عمر خوارزمی<ref>غایة المرام، ج ۱، ص ۱۶و۱۷.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


==ترجمه و تلخیص==
==ترجمه و تلخیص==
بنا به گفته [[آقا بزرگ]] در [[الذریعه]]، این اثر در عهد [[ناصرالدین شاه قاجار]] (۱۲۷۳ق) با عنوان «''کِفایَةُ الخِصام''» توسط محمدتقی دزفولی به فارسی ترجمه شده است.<ref>الذریعه، ج۱۶، ص۲۱.</ref> همچنین خلاصه کردن آن با عنوان «''مُلَخّصُ المَرام''» توسط [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی]] (متوفای۱۳۳۲ق) صورت گرفت.<ref>الذریعه، ج۲۲، ص۲۱۲.</ref>
بنا به گفته [[آقا بزرگ]] در [[الذریعه]]، این اثر در عهد [[ناصرالدین شاه قاجار]] (۱۲۷۳ق) با عنوان «کِفایَةُ الخِصام» توسط محمدتقی دزفولی به فارسی ترجمه شده است.<ref>الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref> همچنین خلاصه آن با عنوان «مُلَخّصُ المَرام» توسط [[محمد تقی آقا نجفی اصفهانی]] (متوفای۱۳۳۲ق) چاپ شده است.<ref>الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۱۲.</ref>


==نسخ و چاپ==
==نسخ و چاپ==
* نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]
* نسخه خطی [[کتابخانه آستان قدس رضوی]]
* نسخه خطی کتابخانه [[مدرسه عالی شهید مطهری]].<ref>الذریعه، ج۱۶، ص۲۱.</ref>
* نسخه خطی کتابخانه [[مدرسه عالی شهید مطهری]]<ref>الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۱.</ref>


این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سیدعلی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی به سال ۱۴۲۲ق انتشار یافت.
این کتاب در ۷ جلد با تحقیق سید علی عاشور در [[بیروت]] و در مؤسسة التاریخ العربی در سال ۱۴۲۲ق منتشر شد.


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس2}}
{{پانویس}}
 
== منابع==
== منابع==
*بحرانی، سیدهاشم، غایة المرام و حجة الخصام، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۲۲ق.
*بحرانی، سیدهاشم، غایة المرام و حجة الخصام، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی، ۱۴۲۲ق.
۳۵۱

ویرایش