حکمای اربعه تهران: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←شاگردان حکمای اربعه
جز (←توجه به فلسفه غرب) |
|||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
حکمای اربعه شاگردان بسیاری تربیت کردند، از جمله: | حکمای اربعه شاگردان بسیاری تربیت کردند، از جمله: | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* آخوند ملامحمد هیدَجی (متوفی | * آخوند ملامحمد هیدَجی (متوفی ۱۳۰۶ق.)؛ | ||
* میرزاهاشم اشکوری(متوفی | * میرزاهاشم اشکوری(متوفی ۱۳۳۲ق.)؛ | ||
* حیدر قلیخان قاجار(متوفی | * حیدر قلیخان قاجار(متوفی ۱۳۱۸ق.)؛ | ||
* [[محمد طاهر تنکابنی|میرزاطاهر تنکابنی]](متوفی [[۱۳۲۰ ش]])؛ | * [[محمد طاهر تنکابنی|میرزاطاهر تنکابنی]](متوفی [[۱۳۲۰ ش]])؛ | ||
* [[محمدحسن آشتیانی]](متوفی [[۱۳۱۱ش]])؛ | * [[محمدحسن آشتیانی]](متوفی [[۱۳۱۱ش]])؛ | ||
* محمدمعصوم شیرازی معروف به نایب‌الصدر(متوفی [[۱۳۰۴ ش]])؛ | * محمدمعصوم شیرازی معروف به نایب‌الصدر(متوفی [[۱۳۰۴ ش]])؛ | ||
* میرزا شهاب‌الدین نیریزی(متوفی | * میرزا شهاب‌الدین نیریزی(متوفی ۱۳۲۰ق.)؛ | ||
* میرزاحسن کرمانشاهی(متوفی | * میرزاحسن کرمانشاهی(متوفی ۱۳۳۶ق.). | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
و نیز | و نیز طبقه‌ای دیگر از حکمای بزرگ دوران بعدی به حکمای اربعه انتساب پیدا می‌کنند. حکمایی همچون [[میرزا مهدی آشتیانی]](متوفی [[۱۳۳۱ ش]])، [[محمد تقی آملی]](متوفی [[۱۳۴۹ش]])، [[میرزا احمد آشتیانی]](متوفی ۱۳۵۳ ش)، [[سید ابوالحسن رفیعی قزوینی]](متوفی [[۱۳۵۳ش]])، [[ابوالحسن شعرانی]](متوفی ۱۳۵۲ ش) و [[سید کاظم عصار|سیدکاظم عصّار]](متوفی [[۱۳۵۳ش]])، که شاید بتوان گفت وی آخرین نماینده تمام عیار حوزه فلسفی و عرفانی تهران بود. البته هنوز این حوزه فلسفی در تهران فعال است، گرچه دیگر نمایندگانی شاخص مانند [[سید محمدکاظم عصار| عصار ]] و [[میرزا مهدی آشتیانی| آشتیانی]] دیده نمی‌شوند. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||