کاربر ناشناس
کفاره قسم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
اصلاح نام امام خمینی
imported>Hasaninasab جز (←منابع) |
imported>Hasaninasab جز (اصلاح نام امام خمینی) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
پرداخت [[کفاره]] برای شکستن سوگند زمانی [[واجب]] است که شرایط ذیل ملاحظه گردد: | پرداخت [[کفاره]] برای شکستن سوگند زمانی [[واجب]] است که شرایط ذیل ملاحظه گردد: | ||
# سوگند با شرایط عمومی آن ادا شود. سوگندخوردن با نام‌های [[خداوند]]، [[بلوغ]]، [[عقل]]، قصد و اختیار سوگندخورنده، رجحان و امکان مفاد سوگند از جمله شرایط سوگند است.<ref> محمدی خراسانی، شرح تبصرة المتعلمین، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۷۷–۲۸۲؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۲۳-۶۲۷.</ref> | # سوگند با شرایط عمومی آن ادا شود. سوگندخوردن با نام‌های [[خداوند]]، [[بلوغ]]، [[عقل]]، قصد و اختیار سوگندخورنده، رجحان و امکان مفاد سوگند از جمله شرایط سوگند است.<ref> محمدی خراسانی، شرح تبصرة المتعلمین، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۷۷–۲۸۲؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۲۳-۶۲۷.</ref> | ||
# سوگند از نوع التزام به انجام یا ترک کاری در آینده باشد؛ لذا شکستن سوگندی که برای تأکید بر تحقق امری در گذشته و یا آینده و همچنین سوگندی که همراه با درخواست از دیگران باشد، [[کفاره]] نخواهد داشت.<ref> محمدی خراسانی، شرح تبصرة المتعلمین، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۷۶؛ امام | # سوگند از نوع التزام به انجام یا ترک کاری در آینده باشد؛ لذا شکستن سوگندی که برای تأکید بر تحقق امری در گذشته و یا آینده و همچنین سوگندی که همراه با درخواست از دیگران باشد، [[کفاره]] نخواهد داشت.<ref> محمدی خراسانی، شرح تبصرة المتعلمین، ۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۷۶؛ امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۲۳.</ref> | ||
# سوگند را به سبب فراموشی یا ناچاری نشکند؛ لذا اگر فردی به سبب این امور مجبور به شکستن سوگند گردید، کفاره‌ای به گردن او نخواهد بود.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل امام خمینی، ۱۴۲۶ق، ص۵۶۸.</ref> | # سوگند را به سبب فراموشی یا ناچاری نشکند؛ لذا اگر فردی به سبب این امور مجبور به شکستن سوگند گردید، کفاره‌ای به گردن او نخواهد بود.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل امام خمینی، ۱۴۲۶ق، ص۵۶۸.</ref> | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
=== ناتوانی در پرداخت کفاره === | === ناتوانی در پرداخت کفاره === | ||
در صورت ناتوانی از انجام هر کدام از سه کفاره اولیه، مکلف باید سه روز [[روزه]] بگیرد که باید به صورت پی‌درپی باشد؛<ref> خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۲۳.</ref> چنان‌که در روایت [[امام صادق(ع)]] نیز به این موضوع اشاره شده است؛<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۴۰.</ref> لذا اگر در میانه روزه‌ها فاصله شد، باید دوباره از اول روزه‌ها را بگیرد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۸.</ref> اساساً پشت سر هم گرفتن روزه‌ها در همه [[کفارات]] شرط شده است.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۸.</ref> | در صورت ناتوانی از انجام هر کدام از سه کفاره اولیه، مکلف باید سه روز [[روزه]] بگیرد که باید به صورت پی‌درپی باشد؛<ref>امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۲۳.</ref> چنان‌که در روایت [[امام صادق(ع)]] نیز به این موضوع اشاره شده است؛<ref> کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۱۴۰.</ref> لذا اگر در میانه روزه‌ها فاصله شد، باید دوباره از اول روزه‌ها را بگیرد.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۸.</ref> اساساً پشت سر هم گرفتن روزه‌ها در همه [[کفارات]] شرط شده است.<ref> امام خمینی، تحریر الوسیلة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۱۲۸.</ref> | ||
به گفته برخی اگر مکلف نتوانست هیچ‌کدام از مفاد کفاره را انجام دهد و حتی از گرفتن روزه نیز ناتوان بود، باید [[استغفار]] نماید.<ref> نراقی، تذکرة الأحباب، ۱۴۲۵ق، ص۱۴۰. </ref> | به گفته برخی اگر مکلف نتوانست هیچ‌کدام از مفاد کفاره را انجام دهد و حتی از گرفتن روزه نیز ناتوان بود، باید [[استغفار]] نماید.<ref> نراقی، تذکرة الأحباب، ۱۴۲۵ق، ص۱۴۰. </ref> | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ملحقات== | ==ملحقات== | ||
در پاره‌ای از موارد، انجام دادن برخی کارها را مستحق پرداخت کفاره قسم دانسته‌اند. برای نمونه می‌توان زنی که در مصیبت عزیزانش موهای خود را بکند و یا صورت خود را بخراشد، به‌گونه‌ای که خون بیاید و یا مردی که در مصیبت فرزند یا همسر خود جامه دریده و گریبان چاک کند.<ref> خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۴۷ –۳۴۸؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۴۰-۲۴۱؛ مجلسی، لوامع صاحبقرانی (شرح فقیه)، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> همچنین به فتوای برخی مراجع، اگر فردی به بیزاری از [[خدا|خداوند]] و [[معصومان(ع)]] سوگند یاد کند، باید [[کفاره ظهار]] دهد و اگر نتوانست بنابر احتیاط کفاره قسم را بپردازد.<ref> شعرانی، تبصرة المتعلمین (ترجمه و شرح)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۲۰.</ref> | در پاره‌ای از موارد، انجام دادن برخی کارها را مستحق پرداخت کفاره قسم دانسته‌اند. برای نمونه می‌توان زنی که در مصیبت عزیزانش موهای خود را بکند و یا صورت خود را بخراشد، به‌گونه‌ای که خون بیاید و یا مردی که در مصیبت فرزند یا همسر خود جامه دریده و گریبان چاک کند.<ref>امام خمینی، توضیح المسائل محشی، ۱۴۲۴ق، ج۱، ص۳۴۷ –۳۴۸؛ هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت(ع)، ۱۴۲۶ق، ج۲، ص۲۴۰-۲۴۱؛ مجلسی، لوامع صاحبقرانی (شرح فقیه)، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref> همچنین به فتوای برخی مراجع، اگر فردی به بیزاری از [[خدا|خداوند]] و [[معصومان(ع)]] سوگند یاد کند، باید [[کفاره ظهار]] دهد و اگر نتوانست بنابر احتیاط کفاره قسم را بپردازد.<ref> شعرانی، تبصرة المتعلمین (ترجمه و شرح)، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۶۲۰.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||