کاربر ناشناس
طاهریان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Kmhoseini |
imported>Kmhoseini بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۴|سال=۲۰۱۵|چند = ۲}} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=نوامبر|روز=۴|سال=۲۰۱۵|چند = ۲}} | ||
طاهریان، یکی از خاندان‌های با نفوذ و قدرتمند دستگاه خلافت [[عباسیان|عباسی]] در زمان [[مامون]] بودند که امارت [[خراسان بزرگ|خراسان]] را از سال ۲۰۶ بر عهده گرفتند و به شکل موروثی تا سال ۲۵۶ هجری بر مناطقی از شرق [[ایران]] حکومت کردند. تاریخ‌نگاران، حکومت طاهریان بر خراسان را نخستین حکومت نیمه مستقل ایران بعد از ورود [[اسلام]] به این سرزمین دانسته‌اند. درباره تمایل طاهریان به [[تشیع]] گزارش‌های ضد و نقیضی در منابع تاریخی منعکس شده و در حالی که برخی از روایات نشان از تمایل و علاقه طاهریان به | طاهریان، یکی از خاندان‌های با نفوذ و قدرتمند دستگاه خلافت [[عباسیان|عباسی]] در زمان [[مامون]] بودند که امارت [[خراسان بزرگ|خراسان]] را از سال ۲۰۶ بر عهده گرفتند و به شکل موروثی تا سال ۲۵۶ هجری بر مناطقی از شرق [[ایران]] حکومت کردند. تاریخ‌نگاران، حکومت طاهریان بر خراسان را نخستین حکومت نیمه مستقل ایران بعد از ورود [[اسلام]] به این سرزمین دانسته‌اند. درباره تمایل طاهریان به [[تشیع]] گزارش‌های ضد و نقیضی در منابع تاریخی منعکس شده و در حالی که برخی از روایات نشان از تمایل و علاقه طاهریان به آل علی و حتی نزدیکی آنان به تشیع دارد، روایاتی دیگر از رفتار سختگیرانه و دشمنی آنان با برخی از شیعیان و علویان حکایت می‌کند. | ||
==نسب و پیشینه== | ==نسب و پیشینه== | ||
نسب طاهریان را چنین بر شمرده‌اند: طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق بن ماهان.<ref>یادگاری، پژوهشی در نسب طاهریان خراسان، ص ۶۸</ref> منابع تاریخی، طاهریان را ایرانی تبار دانسته‌اند.<ref>منهاج سراج، طبقات ناصری، ج۱، ص ۱۹۰</ref> با این حال طاهریان به [[قبیله خزاعه]] وابسته بودند و از این رو با نسب خزاعی خوانده می‌شدند.<ref>تاریخ ایران کمبریج، ج ۴، ص ۸۱</ref> | نسب طاهریان را چنین بر شمرده‌اند: طاهر بن حسین بن مصعب بن رزیق بن ماهان.<ref>یادگاری، پژوهشی در نسب طاهریان خراسان، ص ۶۸</ref> منابع تاریخی، طاهریان را ایرانی تبار دانسته‌اند.<ref>منهاج سراج، طبقات ناصری، ج۱، ص ۱۹۰</ref> با این حال طاهریان به [[قبیله خزاعه]] وابسته بودند و از این رو با نسب خزاعی خوانده می‌شدند.<ref>تاریخ ایران کمبریج، ج ۴، ص ۸۱</ref> | ||