پرش به محتوا

آیه فائزون: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ نوامبر ۲۰۲۲
جز
(درج الگوی درجه بندی)
خط ۳۹: خط ۳۹:
پاداش خداوندی در این آیه به معنای رسیدن به [[بهشت]] تفسیر شده است<ref> فراء، معانی القرآن، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۴۳؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۸، ص۴۸.</ref> و این به سبب [[صبر|صبری]] است که این دسته از مؤمنان<ref> پانی‌پتی، التفسیر المظهری، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۴۰۹؛ سبزواری، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۸۷.</ref> در پیش ساخته‌اند. متعلق صبر در آیه به سبب ایجاز گویی قید نشده است<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۷۱.</ref> و مفسران آن را در برابر [[تمسخر|استهزاء]]<ref> طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۴، ص۳۹۰؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> و یا در برابر [[گناه]]<ref> ابن‌ابی‌حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۱۰.</ref> و یا صبر در راه امر الهی<ref>دینوری، الواضح فی تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۰؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۱.</ref> دانسته‌اند. چنان‌که به هر سه مورد نیز اشاره شده است.<ref> ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ‌۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۹۹؛ شنقیطی، أضواء البیان، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۶۴.</ref>
پاداش خداوندی در این آیه به معنای رسیدن به [[بهشت]] تفسیر شده است<ref> فراء، معانی القرآن، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۴۳؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۸، ص۴۸.</ref> و این به سبب [[صبر|صبری]] است که این دسته از مؤمنان<ref> پانی‌پتی، التفسیر المظهری، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۴۰۹؛ سبزواری، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۸۷.</ref> در پیش ساخته‌اند. متعلق صبر در آیه به سبب ایجاز گویی قید نشده است<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۷۱.</ref> و مفسران آن را در برابر [[تمسخر|استهزاء]]<ref> طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۴، ص۳۹۰؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> و یا در برابر [[گناه]]<ref> ابن‌ابی‌حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۱۰.</ref> و یا صبر در راه امر الهی<ref>دینوری، الواضح فی تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۰؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۱.</ref> دانسته‌اند. چنان‌که به هر سه مورد نیز اشاره شده است.<ref> ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ‌۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۹۹؛ شنقیطی، أضواء البیان، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۶۴.</ref>


فائزون هم که به رستگاری<ref> قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۲۱۱.</ref> و رسیدن به هدف<ref> قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۱۳۴.</ref> معنا شده است، در این آیه به معنای پیروزمندان<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۹۲؛ بقاعی، نظم الدرر، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۲۲۵.</ref> و نجات‌یافتگان<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷؛ واحدی، الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۷۵۴.</ref> دانسته‌اند. بدین معنا که از [[جهنم|آتش]] نجات یافته و به بهشت رسیده‌اند<ref> تیمی، تفسیر یحیی بن سلام، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۱۹؛ مکی بن حموش، الهدایة إلی بلوغ النهایة، ۱۴۲۹ق، ج۷، ص۵۰۱۰.</ref> و از موارد هراس‌انگیز قیامت در امان خواهند بود<ref> روزبهان بقلی، عرائس البیان، ۲۰۰۸م، ج۲، ص۵۷۰.</ref> و در بهشت صاحب نعمت دائم و کرامت ابدی خواهند بود.<ref> طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۸، ص۴۸.</ref> چنان‌که معنای گسترده‌تری چون [[سلامت]] و [[سعادت]] و بهشت و رهایی از آتش نیز به عنوان معنای فوز ذکر شده است.<ref> ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۵، ص۴۳۵؛ زحیلی، التفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۷۲۳.</ref>
فائزون هم که به رستگاران<ref> قرشی، قاموس قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۵، ص۲۱۱.</ref> و نائل به هدف<ref> قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۸ش، ج۶، ص۱۳۴.</ref> معنا شده است، در این آیه به معنای پیروزمندان<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۷، ص۱۹۲؛ بقاعی، نظم الدرر، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۲۲۵.</ref> و نجات‌یافتگان<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷؛ واحدی، الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۷۵۴.</ref> دانسته‌اند. بدین معنا که از [[جهنم|آتش]] نجات یافته و به بهشت رسیده‌اند<ref> تیمی، تفسیر یحیی بن سلام، ۱۴۲۵ق، ج۱، ص۴۱۹؛ مکی بن حموش، الهدایة إلی بلوغ النهایة، ۱۴۲۹ق، ج۷، ص۵۰۱۰.</ref> و از موارد هراس‌انگیز قیامت در امان خواهند بود<ref> روزبهان بقلی، عرائس البیان، ۲۰۰۸م، ج۲، ص۵۷۰.</ref> و در بهشت صاحب نعمت دائم و کرامت ابدی خواهند بود.<ref> طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۸، ص۴۸.</ref> چنان‌که معنای گسترده‌تری چون [[سلامت]] و [[سعادت]] و بهشت و رهایی از آتش نیز به عنوان معنای فوز ذکر شده است.<ref> ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۵، ص۴۳۵؛ زحیلی، التفسیر الوسیط، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۷۲۳.</ref>


==ارتباط با شیعه و اهل‌بیت(ع)==
==ارتباط با شیعه و اهل‌بیت(ع)==
۱۷٬۴۴۳

ویرایش