۱۷٬۸۳۰
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش منبع) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
جبّار از [[اسماء و صفات الهی|اسماء خداوند]] است، مفسران آن را به جبرانکننده، اصلاحگر زندگی موجودات، صاحب قدرت، دارای نفوذِ اراده<ref> برای نمونه نگاه کنید به:طبری، جامعالبيان، ۱۴۱۲ق، ج۱۴، ص۷۱؛ طباطبايی، الميزان، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۲۰؛ رازی، تفسير کبير، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۲۵۵.</ref> و باعظمت و باشکوه<ref>طبرسی، مجمعالبیان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۶۰؛ طوسی، التبیان، ۱۳۷۶ق، ج۹، ص۵۷۴.</ref> معنا کردهاند. چرا که جبّار، صیغه مبالغه از جبر است.<ref>شرباصی، موسوعة له الاسماء الحسنی، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۴.</ref> و جبر در لغت به معانی فشار و زور بر انجام کار خلاف میل و اراده، اصلاح، جبران و بهبود<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۱۵و۱۱۶.</ref>و نیز بلند و باشکوه است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۵۰۱.</ref> | جبّار از [[اسماء و صفات الهی|اسماء خداوند]] است،<ref>درودآبادی، شرح الاسماء الحسنی، ۱۴۲۶ق، ص۷۱.</ref> مفسران آن را به جبرانکننده، اصلاحگر زندگی موجودات، صاحب قدرت، دارای نفوذِ اراده<ref> برای نمونه نگاه کنید به:طبری، جامعالبيان، ۱۴۱۲ق، ج۱۴، ص۷۱؛ طباطبايی، الميزان، ۱۳۷۱ش، ج۱۹، ص۲۰؛ رازی، تفسير کبير، ۱۴۲۰ق، ج۲۹، ص۲۵۵.</ref> و باعظمت و باشکوه<ref>طبرسی، مجمعالبیان، ۱۴۰۸ق، ج۵، ص۲۶۰؛ طوسی، التبیان، ۱۳۷۶ق، ج۹، ص۵۷۴.</ref> معنا کردهاند. چرا که جبّار، صیغه مبالغه از جبر است.<ref>شرباصی، موسوعة له الاسماء الحسنی، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۷۴.</ref> و جبر در لغت به معانی فشار و زور بر انجام کار خلاف میل و اراده، اصلاح، جبران و بهبود<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۱۱۵و۱۱۶.</ref>و نیز بلند و باشکوه است.<ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغة، ۱۳۹۹ق، ج۱، ص۵۰۱.</ref> | ||
گفته شده نخستین بار واصل بن عطا، عالم [[معتزلی]]، جبار را برای [[خدا]] به معنای جبران و اصلاح به کار برده است.<ref>عسکری، الفروق اللغویة، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۵.</ref> | گفته شده نخستین بار واصل بن عطا، عالم [[معتزلی]]، جبار را برای [[خدا]] به معنای جبران و اصلاح به کار برده است.<ref>عسکری، الفروق اللغویة، ۱۴۱۲ق، ص۲۰۵.</ref> | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
{{ستون}} | {{ستون}} | ||
*ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، بیروت، دار الفکر، ۱۳۹۹ق. | *ابن فارس، احمد، معجم مقاییس اللغة، بیروت، دار الفکر، ۱۳۹۹ق. | ||
* | * درودآبادی، سید حسین همدانی، شرح الاسماء الحسنی، قم، انتشارات بیدار، تحقیق محسن بیدار فر، ۱۴۲۶ق. | ||
*رازی، فخرالدین، تفسیر کبیر، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۰ق. | *رازی، فخرالدین، تفسیر کبیر، بیروت، دارالکتب العلمیة، ۱۴۲۰ق. | ||
*راغب، حسین بن محمد، مفردات فی غرایب القرآن، بیروت، دار الشامیة، ۱۴۱۲ق. | *راغب، حسین بن محمد، مفردات فی غرایب القرآن، بیروت، دار الشامیة، ۱۴۱۲ق. | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۳۷۶ق. | *طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار احیاءالتراث العربی، ۱۳۷۶ق. | ||
*عسکری، حسن بن عبدالله، الفروق اللغویة، قاهره، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۲ق. | *عسکری، حسن بن عبدالله، الفروق اللغویة، قاهره، قم، نشر اسلامی، ۱۴۱۲ق. | ||
*فراهیدی، خلیل بن احمد، العین، قم، نشر هجرت، ۱۴۰۹ق. | |||
*قمی، عباس، کلیات مفاتیح الجنان، قم، اسوه، ۱۳۹۲ش. | *قمی، عباس، کلیات مفاتیح الجنان، قم، اسوه، ۱۳۹۲ش. | ||
*محمدی ریشهری، محمد، میزان الحکمة، قم، موسسه دارالحدیث، ۱۳۸۰ش. | *محمدی ریشهری، محمد، میزان الحکمة، قم، موسسه دارالحدیث، ۱۳۸۰ش. |
ویرایش