پرش به محتوا

فهرست آیات مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴۴: خط ۱۴۴:
|۶۹|| قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ{{سخ}} [لوط] گفت: «كاش براى مقابله با شما قدرتى داشتم يا به تكيه‌گاهى استوار پناه مى‌جستم.» ||[[سوره هود|هود]] ۸۰|| امام صادق(ع) قُوَّة را به نیروی قائم(ع) و رکن شدید را به یاران و اصحاب امام زمان تفسیر کرده است.<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۱۵۷.</ref>
|۶۹|| قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ{{سخ}} [لوط] گفت: «كاش براى مقابله با شما قدرتى داشتم يا به تكيه‌گاهى استوار پناه مى‌جستم.» ||[[سوره هود|هود]] ۸۰|| امام صادق(ع) قُوَّة را به نیروی قائم(ع) و رکن شدید را به یاران و اصحاب امام زمان تفسیر کرده است.<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۲، ص۱۵۷.</ref>
|-
|-
|۷۰|| أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِ‌هِمْ لَقَدِيرٌ‌{{سخ}}به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده، رخصت [جهاد] داده شده است، چرا كه مورد ظلم قرار گرفته‌اند و البته خدا بر پيروزى آنان سخت تواناست. ||[[سوره حج|حج]] ۳۹|| امام صادق (ع) این آیه را درباره حضرت قائم (ع) می‌داند چون که خروج کند، برای [[امام حسین(ع)]] خونخواهی نماید.<ref> حایری یزدی، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۲۷۷.</ref>
|۷۰|| أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِ‌هِمْ لَقَدِيرٌ‌{{سخ}}به كسانى كه جنگ بر آنان تحميل شده، رخصت [جهاد] داده شده است، چرا كه مورد ظلم قرار گرفته‌اند و البته خدا بر پيروزى آنان سخت تواناست. ||[[سوره حج|حج]] ۳۹|| امام صادق (ع) این آیه را درباره حضرت قائم (ع) می‌داند چون که خروج کند، برای [[امام حسین علیه‌السلام| امام حسین(ع)]] خونخواهی نماید.<ref> حایری یزدی، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۲۷۷.</ref>
|-
|-
|۷۱|| إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا  وَأَكِيدُ كَيْدًا  فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا{{سخ}}آنان دست به نيرنگ مى‌زنند و [من نيز] دست به نيرنگ مى‌زنم. پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار. ||[[سوره طارق|طارق]] ۱۵-۱۷|| از امام صادق(ع) نقل شده منظور از مهلت به کافران این است که تا زمان خروج و ظهور امام زمان، به آنان مهلت داده می‌شود.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۱۶.</ref>
|۷۱|| إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا  وَأَكِيدُ كَيْدًا  فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا{{سخ}}آنان دست به نيرنگ مى‌زنند و [من نيز] دست به نيرنگ مى‌زنم. پس كافران را مهلت ده و كمى آنان را به حال خود واگذار. ||[[سوره طارق|طارق]] ۱۵-۱۷|| از امام صادق(ع) نقل شده منظور از مهلت به کافران این است که تا زمان خروج و ظهور امام زمان، به آنان مهلت داده می‌شود.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۴۱۶.</ref>
۱۷٬۳۱۳

ویرایش